Ρήτρες εμπιστευτικότητας

by Χωρίς κατηγορία

Οι ρήτρες εμπιστευτικότητας ως παραρτήματα σε εμπορικές συμφωνίες είναι απαραίτητες όταν με αφορμή της συνεργασία μεταξύ εταιριών είναι πιθανό να αποκαλυφθούν εμπορικά απόρρητα της μιας συμβαλλόμενης εταιρίας στην άλλη. Ακολουθεί ένα υπόδειγμα τέτοιας ρήτρας που μπορεί να συνοδεύεται, αν κριθεί αναγκαίο, και από ποινική ρήτρα με την οποία θα επιβάλλεται ως ποινή η καταβολή χρηματικής αποζημίωσης.

Εμπιστευτικότητα


Υπόδειγμα Ρήτρας εμπιστευτικότητας
1. Η ΕΤΑΙΡΊΑ Χ υποχρεούται να διασφαλίζει την εμπιστευτικότητα των δεδομένων του πελάτη και μην δημοσιοποιεί ή να κοινοποιεί σε τρίτους με οποιονδήποτε τρόπο προσωπικά δεδομένα του πελάτη, δίχως την γραπτή έγκρισή του.
Και ειδικότερα: η ΕΤΑΙΡΊΑ Χ αναλαμβάνει τις εξής υποχρεώσεις :
(α) Να μη χρησιμοποιεί τις Εμπιστευτικές Πληροφορίες για οποιοδήποτε άλλο σκοπό παρά μόνο για το αντικείμενο της εργασίας της που έχει σχέση με το έργο που περιγράφεται στην παρούσα σύμβαση και τις δραστηριότητες της σε σχέση με τον Πελάτη.
(β) Να μην ανακοινώνει τις Εμπιστευτικές Πληροφορίες σε άλλα πρόσωπα που απασχολούνται στην ΕΤΑΙΡΊΑ Χ ή σε τρίτους ή σε προστηθέντες της παρά μόνο όταν αυτό απαιτείται για την υλοποίηση του έργου που έχει αναλάβει μέσω της παρούσας σύμβασης.
(γ) Να μην αναπαράγει οποτεδήποτε τις Εμπιστευτικές Πληροφορίες ούτε να τις αποθηκεύει σε ηλεκτρονική μορφή, παρά μόνο για να φέρει σε πέρας τις υπηρεσίες/έργο που έχει αναλάβει από τον Πελάτη σύμφωνα με την παρούσα σύμβαση και στο βαθμό που αυτό είναι απολύτως αναγκαίο.
(δ) Να διατηρεί υπό ασφαλείς συνθήκες το σύνολο των Εμπιστευτικών Πληροφοριών, καθώς και οποιοδήποτε αντικείμενο που περιέχει Εμπιστευτικές Πληροφορίες.
(ε) Να επιστρέφει, οποτεδήποτε, ύστερα από σχετικό αίτημα του Πελάτη, το σύνολο ή μέρος των Εμπιστευτικών Πληροφοριών που βρίσκεται στην κατοχή της.
(στ) Σε περίπτωση λήξεως ή λύσεως της Συνεργασίας της με τον Πελάτη για οποιονδήποτε λόγο ή οποτεδήποτε ζητηθεί από τον Πελάτη ακόμη και πριν την λήξη ή καταγγελία της Συνεργασίας, αν διαπιστωθεί εκ μέρους του Πελάτη η με οποιονδήποτε τρόπο παράβαση των όρων της παρούσας εκ μέρους της ΕΤΑΙΡΊΑ Χ, αυτή είναι υποχρεωμένη :
– Να σταματήσει αμέσως να κάνει χρήση των Εμπιστευτικών Πληροφοριών,
– Να παραδώσει αμέσως στον Πελάτη οποιαδήποτε έγγραφα τα οποία περιέχουν Εμπιστευτικές Πληροφορίες και βρίσκονται στην κατοχή της ή, κατά παράβαση των όρων της παρούσας, στην κατοχή τρίτων και
– Να ανακοινώσει εγγράφως κατάλογο των ονομάτων και διευθύνσεων των τρίτων προσώπων στους οποίους η ΕΤΑΙΡΊΑ Χ έχει ανακοινώσει Εμπιστευτικές Πληροφορίες, σύμφωνα με τους όρους της παρούσας, ή κατά παράβαση αυτών.
(ζ) Η υποχρέωση του απόρρητου και εχεμύθειας της ΕΤΑΙΡΊΑ Χ ισχύει καθ΄ όλη τη διάρκεια, καθώς και μετά την καθ΄ οιονδήποτε τρόπο λύση ή λήξη της συνεργασίας της με τον Πελάτη.
(η) Ρητά συμφωνείται ότι σε περίπτωση παράβασης των υποχρεώσεων που αναλαμβάνουν με την παρούσα, η ΕΤΑΙΡΊΑ Χ ευθύνεται για την αποκατάσταση οποιασδήποτε θετικής ή αποθετικής ζημίας του Πελάτη.
2. Η ΕΤΑΙΡΊΑ Χ έχει το δικαίωμα, μόνο κατόπιν γραπτής ενημέρωση του Πελάτη και συμφωνία αυτού, να δημοσιοποιεί το όνομα, την εμπορική επωνυμία ή τον διακριτικό τίτλο του πελάτη και την μεθοδολογία της τεχνικής εγκατάστασης σε οποιαδήποτε μέσα προβολής (διαφημιστικά έντυπα, ιστοσελίδες, Company profile κ.α.).

PHISHING SCENARIOS, Ioannis Iglezakis, Panagiota Kiortsi

by Χωρίς κατηγορία

Phishing is a type of cybercrime in which cybercriminals are targeting victims through online means of communication and try to lure them so that they can steal their identity and other sensitive information. A phishing attack can take various forms and the most common forms of such attacks are presented below.

1. Email Phishing/Smishing

Email “Phishing” is the most common type of phishing. This is an identity theft scam designed to target unsuspecting victims through email and text messages and trick them into giving up personal or business information that attackers can use to gain access to bank accounts. This involves social engineering, namely psychological manipulation of the target. This kind of manipulation includes pretending to be a trusted entity (e.g public authorities) and creating a treacherous sense of urgency and fear. The perpetrators also play upon the fact that victims are busy and tend to act hastily.
An alternative method is to send text messages rather than email to perform a phishing attack. This is called SMS phishing or smishing and it involves sending text messages from what it appears to be a legitimate source (like trusted companies or governmental authorities) which contain malicious links that take victims to malicious websites designed to steal the identity information or credentials of victims.

More specific scenarios can be mentioned as follows:
 Scenario 1: In some cases, falsified but authentic-looking emails are sent using personal information of high-ranking executives. The attackers inform the victim that he/she has committed some kind of crime and is going to be prosecuted. They convince victims into supplying personal information or opening attachments that contain malware.
 Scenario 2: In other cases, Emails or SMS messages appear to be coming from a other trusted entities, e.g. a Bank, or IRS etc. The victims are informed that their personal information have been breached and prompted to visit a fake website, where they are asked to provide their e-banking passwords etc.
 Scenario 3: The attackers trick their victims into downloading malware — malicious software on their mobiles. This SMS malware can be disguised as a legitimate app, that tricks victims into disclosing in passwords and other personal data.
 Scenario 4: Fraudulent SMS contain links that lead to a fake site that bluffs the victim into providing personal information (link manipulation). Malicious sites mimic reputable ones to confuse their victims; this scamming technique is called Pharming. A subcategory of this type of attack is when attackers exploit authentication methods on certain legitimate websites by using pop-up windows that steal the victims’ usernames and passwords.

2. Spear phishing

Spear phishing involves the sending of malicious emails to specific individuals within an organization. Rather than sending out mass emails to thousands of recipients, this method targets certain employees at specifically chosen companies. These types of emails are often more personalized to make the victim believe they have a relationship with the sender.

In particular, the following are more specific examples of spare phishing attacks:
CEO fraud are attacks where high-profile employees and managers are impersonated by the attackers to trick employees to divulge financial or other sensitive data.
On the other end of the spectrum, Whaling is a specific type of spear-phishing that targets high-ranking executives at organizations or public entities that have access to large volume of data.
In both types of attacks these fraud messages create a treacherous sense of urgency to the recipient to trick them into uncovering a password or piece of critical information without asking the sender to provide any credentials, consequently jeopardizing the safety of data subjects.

3. Social Media Phishing

Social media phishing is an attack in which attackers use social networking sites, e.g., Facebook, Instagram, etc. to steal victims’ identity information and/or other personal data or entice them into clicking on malicious links. The prepetrators may create fake identities impersonating someone the victim, or they may even impersonate a well-known brand’s customer service account to prey on victims who reach out to the brand for support.
 

4. SIM Swapping

The SIM swap fraud is a phishing attack in which the perpetrator aims to take control of the victim’s phone number. The perpetrator contacts a telecom operator and presents forged documents (fake id and authorization) to convince the operator that they are authorized by the victim to replace the SIM card. Personal data of the victim may be bought through data brokers, data breaches sold on the dark web, or stolen using spyware. The perpetrators falsely claim that the SIM card was lost or destroyed. Once they get hold of the new SIM card, they insert it into their own phone. As soon as the new SIM card is activated the old one is automatically deactivated and calls, SMS, internet access, etc., are controlled and carried out by the perpetrator’s appliance that works with the same number. This is how they can receive 2FA or OTP SMS that allows them to log into bank accounts, e-wallets, or credit card numbers and pin numbers that may be stored in the browsing history of the mobile phone.

5. Quishing
This type of attack involves using a QR Code and social engineering. The attackers can monitor that a person recently received a shipment tracking email notification. An email is send to the victim. The email informs the victim that their payment was denied and that they must download the QR that was send to them in order to conclude payment. The victim is then directed to a link that promts them to disclose their credit card number, pin etc. As people are not suspicious of qr codes they can be tricked into this kind of attack.

6. Man-in-the-middle attack

This type of attack involves the attacker intercepting communication between two parties to secretly eavesdrop, modify, or inject malicious code into the communication. For instance, the attacker may intercept communication between the victim and a trusted organization, such as a bank or an online retailer, and then uses this information to impersonate the organization and trick the victim into providing sensitive information such as login credentials or credit card numbers.
Typically, fraudsters use a manipulated email address resembling a real one, for example info-bank-usa@gmail.com and they trick the victim into requesting payments to be made to a fake account or to visit a fake site (pharming attack).

Συνεπιμέλεια – αποκλειστική επιμέλεια ανήλικου τέκνου

by with No Comment Χωρίς κατηγορία

Με το Ν. 4800/2021 ορίσθηκε ως κανόνας η συνεπιμέλεια του τέκνου. Όπως ορίζεται στο άρθρο 1 του νόμου, “Ο παρών νόμος αποσκοπεί στην εξυπηρέτηση του βέλτιστου συμφέροντος το τέκνου δια της ενεργού παρουσίας και των δύο γονέων κατά την ανατροφή του και την εκπλήρωση της ευθύνης τους έναντι αυτού. Οι διατάξεις του ερμηνεύονται και εφαρμόζονται σύμφωνα με τις διεθνείς συμβάσεις, που δεσμεύουν τη Χώρα, ιδίως με τη Διεθνή Σύμβαση για τα δικαιώματα του παιδιού, που κυρώθηκε με το ν. 2101/1992 και τη Σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης για την πρόληψη και την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών και της ενδοοικογενειακής βίας (Σύμβαση Κωνσταντινούπολης), που κυρώθηκε με το ν. 4531/2018”. Δηλ., η από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας, σύμφωνα με το νέο δίκαιο είναι υποχρεωτική, αφού ισχύει εκ του νόμου και ανεξάρτητα από το εάν τη θέλουν οι γονείς (ΑΠ 78/2023).

Ωστόσο, με τη νέα ρύθμιση του άρθρου 1513 του Α.Κ., η συνέχιση της από κοινού άσκησης της γονικής μέριμνας μπορεί να αποκλειστεί, εφόσον όμως συντρέχουν οι προϋποθέσεις του άρθρου 1514 παρ. 2 του ίδιου Κώδικα και όχι σε κάθε περίπτωση. Με βάση την ως άνω διάταξη του άρθρου 1514 του Α.Κ. συνάγεται ότι, σε περίπτωση που η από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας των ανήλικων τέκνων δεν είναι δυνατή, εξαιτίας διαφωνίας των γονέων, η ρύθμιση αυτής γίνεται από το δικαστήριο, ενώ, ως περιπτώσεις διαφωνίας αναφέρονται, ενδεικτικά (“ιδίως”), οι περιπτώσεις που ο ένας γονέας αδιαφορεί ή δεν συμπράττει στη γονική μέριμνα ή δεν τηρεί την τυχόν υπάρχουσα συμφωνία για την άσκηση ή τον τρόπο άσκησής της, ή αν συμφωνία αυτή είναι αντίθετη προς το συμφέρον του τέκνου, ή αν η γονική μέριμνα ασκείται αντίθετα προς το συμφέρον του τέκνου.

To Δικηγορικό μας γραφείο επέτυχε την έκδοση της υπ’ αριθ. 8059/2023 απόφασης του ΜονΠρΑθ (αδημοσ.), με την οποία το Δικαστήριο ανέθεσε την αποκλειστική επιμέλεια του τέκνου στη μητέρα, καθώς έκρινε ότι η μητέρα είναι η πλέον κατάλληλη να ασκεί επαρκώς την επιμέλεια του προσώπου της ανήλικης και συγκεκριμένα, διότι είναι φιλόστοργη και τρυφερή, ενδιαφέρεται για την χυζοσυναισθηματική ανάπτυξη της ανήλικης και επιδεικνύει τη διάθεση να παρέχει σε αυτή κάθε δυνατή υποστήριξη για την ομαλή εξέλιξή της, λαμβανομένου υπόψη ότι μετά τη διάσπαση της έγγαμης συμβίωσης των γονέων της, η ανήλικη θυγατέρα των διαδίκων έχει προσαρμοσθεί στη σταθερή διαβίωση με αυτήν.

Σε κάθε περίπτωση, όμως, γνώμονας για τη σχετική απόφαση του δικαστηρίου είναι μόνο το συμφέρον του ανήλικου παιδιού, όπως τούτο κρίνεται σε κάθε συγκεκριμένη περίπτωση χωριστά, ανάλογα με τις ιδιαιτερότητες της κάθε υπόθεσης και δεν μπορεί να διατυπωθεί ένας γενικός κανόνας για το θέμα της άσκησης της επιμέλειας του τέκνου, μετά τη μεταρρύθμιση του δικαίου της επιμέλειας.

Net Neutrality – Ουδετερότητα του Διαδικτύου: Ευκαιρίες και Προκλήσεις στην Εποχή της Πληροφορίας

by with No Comment Χωρίς κατηγορία

Ιωάννης Ιγγλεζάκης
Επιμέλεια μετάφρασης: Γεώργιος Π. Κανέλλος, Δικηγόρος
https://www.lawspot.gr/nomika-blogs/ioannis_igglezakis/oydeterotita-toy-diadiktyoy-eykairies-kai-prokliseis-stin-epohi-tis

[Το παρόν άρθρο παρουσιάστηκε στο Διεθνές Συνέδριο «Regulation and Enforcement in the Digital Age» REDA 2017 – Λευκωσία, 16-17 Νοεμβρίου 2017]

Εισαγωγή

Το διαδίκτυο είναι ένα παγκόσμιο δίκτυο το οποίο συνδέει ιδιώτες και επιχειρήσεις σε ολόκληρο τον κόσμο. Το μεγαλύτερο μέρος της επιτυχίας του το οφείλει στο γεγονός ότι είναι ένα ανοικτό δίκτυο, το οποίο επιτρέπει εύκολη και με χαμηλό κόστος πρόσβαση και χρήση των υπηρεσιών του. Η αρχιτεκτονική του διαδικτύου είναι πράγματι μοναδική, καθώς είναι ένα αποκεντρωμένο δίκτυο, χωρίς καμία εξάρτηση από κάποιο κεντρικό σύστημα διανομής, το οποίο χρησιμοποιεί μία τεχνολογία μεταγωγής πακέτων η οποία δε μπορεί να ελεγχθεί από τους παραδοσιακούς μηχανισμούς που χρησιμοποιούνται στον τομέα των τηλεπικοινωνιών1. Κυρίως λόγω αυτού του χαρακτηριστικού του γνωρίσματος, το διαδίκτυο υπήχθη σε ένα φιλελεύθερο κανονιστικό καθεστώς σχεδόν από την αρχή. Αυτή η φιλελεύθερη προσέγγιση αντικατοπτρίζεται στο ισχύον νομικό κανονιστικό πλαίσιο για το Διαδίκτυο. Ιδιαίτερα, η οδηγία για το ηλεκτρονικό εμπόριο (οδηγία 2000/31) περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, την αρχή ότι οι δραστηριότητες ενός φορέα παροχής υπηρεσιών της κοινωνίας της πληροφορίας δεν μπορούν να υπαχθούν σε καθεστώς προηγούμενης αδειοδότησης από το κράτος.2

Μία μεγάλη πρόκληση για τον ανοικτό χαρακτήρα του διαδικτύου είναι οι πρακτικές διαχείρισης της κίνησης που εφαρμόζονται από τους φορείς εκμετάλλευσης δικτύου. Η σύγχρονη τεχνολογία επιτρέπει στους παρόχους υπηρεσιών στο διαδίκτυο να θέτουν σε προτεραιότητα κίνηση με χαμηλό κατώτατο όριο αναμονής, όπως οι φωνητικές υπηρεσίες μέσω πρωτοκόλλου Διαδικτύου (VoIP) και τα μέσα μετάδοσης σε συνεχή ροή, σε βάρος κίνησης με υψηλό κατώτατο όριο αναμονής, όπως η πλοήγηση στο διαδίκτυο ή η τηλεφόρτωση μουσικής. Στον ισχυρισμό των παρόχων ότι με αυτό τον τρόπο οι ίδιοι είναι σε θέση να κάνουν πιο αποτελεσματική χρήση του περιορισμένου ζωνικού εύρους ώστε να παράσχουν καλύτερες υπηρεσίες, ασκείται κριτική με το επιχείρημα ότι στην περίπτωση αυτή ενδέχεται να προβούν σε διακρίσεις σε βάρος ορισμένων εφαρμογών ή τύπων δεδομένων και, έτσι, να υποβαθμίσουν την ποιότητα ανταγωνιστικών υπηρεσιών, όπως το Skype, το YouTube ή το Netflix, ή ακόμα και να επιβραδύνουν την ταχύτητα αναφόρτωσης και να καθιστούν, κατ’ αυτό τον τρόπο, δύσκολη τη χρήση υπηρεσιών κοινής χρήσης αρχείων ή βίντεο.3

Προς αντιμετώπιση αυτής της κατάστασης, η κυβέρνηση των ΗΠΑ και η ΕΕ έχουν υιοθετήσει κανόνες για την προστασία της ουδετερότητας του διαδικτύου, δηλαδή την αρχή της προάσπισης της ισότιμης και μη διακριτικής μεταχείρισης της κίνησης στο διαδίκτυο, έχοντας ως στόχο να διατηρηθεί ο ανοικτός χαρακτήρας του διαδικτύου.

Ορισμός της Ουδετερότητας του Διαδικτύου

Η Ουδετερότητα Δικτύου ή με άλλα λόγια, η Ουδετερότητα Διαδικτύου, αναφέρεται ως “Η Πρώτη Τροπολογία του Διαδικτύου (First Amendment of the Internet)”4, το οποίο σημαίνει ότι είναι μια θεμελιώδης αρχή του Κυβερνοχώρου. Ο Tim Wu, ένας από τους ηγέτες σε αυτόν τον τομέα, αναφέρθηκε στην ουδετερότητα του διαδικτύου ως “μία αρχή σύμφωνα με την οποία το διαδίκτυο δεν ευνοεί μία εφαρμογή σε βάρος άλλων” και ως “η μεταχείριση που τυγχάνουν όλο το περιεχόμενο, όλες οι ιστοσελίδες και όλες οι πλατφόρμες με τρόπο ισότιμο”5, ενώ ένας άλλος συγγραφέας δηλώνει ότι είναι η αρχή της αμερόληπτης μετακίνησης πακέτων δεδομένων στο διαδίκτυο, ανεξαρτήτως περιεχομένου, προορισμού ή πηγής.6 Αυτοί οι ορισμοί, προφανώς, επικεντρώνονται στα τεχνικά ζητήματα του δικτύου και επιβάλλουν την εφαρμογή της αρχής της μη διακριτικής μεταχείρισης στην κίνηση στο διαδίκτυο.

Η Ουδετερότητα του Διαδικτύου είναι μία κανονιστική αρχή και δεν υπάρχει ρητός ορισμός της σε νομοθετικό κείμενο. Βέβαια, το εδάφιο ζ της παραγράφου 4 του άρθρου 8 της οδηγίας 2002/21, στην προηγούμενη μορφή του, προέβλεπε ότι οι εθνικές ρυθμιστικές αρχές θα πρέπει να υποχρεωθούν να προάγουν τα συμφέροντα των πολιτών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, προωθώντας τη δυνατότητα των τελικών χρηστών να έχουν πρόσβαση και να διανέμουν πληροφορίες για να εκτελούν εφαρμογές και υπηρεσίες της επιλογής τους, με την επιφύλαξη εθνικών μέτρων που έχουν τεθεί για την καταπολέμηση παρανόμων δραστηριοτήτων. Αυτός ο ορισμός περιλαμβάνεται πλέον στο προοίμιο του κανονισμού 2015/2120 ο οποίος καθιερώνει κανόνες για την ανοικτή πρόσβαση στο διαδίκτυο.7

Σύμφωνα με το προοίμιο του κανονισμού (ΕΕ) 2015/2120, “τα μέτρα που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό συμμορφώνονται με την αρχή της τεχνολογικής ουδετερότητας, δηλαδή δεν επιβάλλουν ούτε προβαίνουν σε διακρίσεις υπέρ της χρήσης ενός συγκεκριμένου είδους τεχνολογίας”.8 Αυτό απλοποιείται περαιτέρω, καθώς αναφέρεται ότι “οι τελικοί χρήστες θα πρέπει να διαθέτουν το δικαίωμα πρόσβασης και διανομής πληροφοριών και περιεχομένου, όπως επίσης και να χρησιμοποιούν και να παρέχουν εφαρμογές και υπηρεσίες άνευ διακρίσεων, μέσω της υπηρεσίας τους πρόσβασης στο διαδίκτυο”.9

Θα μπορούσε να υποστηριχθεί πως η Ουδετερότητα του Διαδικτύου δεν συνδέεται μόνο με το περιεχόμενο της κίνησης στο διαδίκτυο. Υπονοεί επίσης το δικαίωμα ατομικών χρηστών να απολαμβάνουν απρόσκοπτη πρόσβαση και χρήση των υπηρεσιών στο διαδίκτυο και, από αυτή την άποψη, μία προσέγγιση με γνώμονα τα δικαιώματα μοιάζει πιο σωστή.

Η λογική της Ουδετερότητας του Διαδικτύου

Η ουδετερότητα του Διαδικτύου είναι πολύ σημαντική, γιατί καθιστά δυνατή τη διατήρηση του ανοικτού χαρακτήρα του διαδικτύου και δίνει τη δυνατότητα στους χρήστες να αποκτούν πρόσβαση σε διαδικτυακό περιεχόμενο και σε υπηρεσίες, χωρίς διάκριση και άλλα εμπόδια από τους παρόχους υπηρεσιών. Για τις επιχειρήσεις αυτό σημαίνει ότι δεν θα αναγκάζονται να πληρώνουν ώστε να μην παρακωλύονται οι υπηρεσίες τους (λ.χ. οι υπηρεσίες μετάδοσης σε συνεχή ροή).10

Για τις νεοφυείς επιχειρήσεις είναι επιπλέον σημαντικό να ανταγωνίζονται στην προσφορά διαδικτυακών υπηρεσιών με μεγαλύτερες εταιρίες επί ίσοις όροις.

Είναι αξιοσημείωτο ότι ο Φορέας Ευρωπαϊκών Ρυθμιστικών Αρχών για τις Ηλεκτρονικές Επικοινωνίες (BEREC) εξέδωσε μία έκθεση το 201211, στην οποία παρουσίασε τα ευρήματα σχετικά με τις πρακτικές διαχείρισης της κίνησης στην Ευρώπη. Σύμφωνα με αυτή, σχεδόν το ένα τρίτο των συνδρομητών πρόσβασης στο διαδίκτυο επηρεάστηκαν από αυτές τις πρακτικές (παρεμπόδιση ή έλεγχος). Τέτοιοι περιορισμοί σχετίζονταν με συγκεκριμένους τύπους κίνησης όπως η κίνηση ομότιμης επικοινωνίας (peer-to-peer) σε δίκτυα σταθερής και κινητής τηλεφωνίας, και η παρεμπόδιση της κίνησης φωνητικών υπηρεσιών μέσω του πρωτοκόλλου του Διαδικτύου, κυρίως σε δίκτυα κινητής τηλεφωνίας, ενώ σε έναν αριθμό υποθέσεων σημειώθηκε διακριτική μεταχείριση σε περιόδους αιχμής υπέρ συγκεκριμένων τύπων κίνησης ή εφαρμογών, όπως το πρωτόκολλο μεταφοράς υπερκειμένου (http), το σύστημα ονομάτων τομέων (DNS), οι φωνητικές υπηρεσίες μέσω του πρωτοκόλλου του Διαδικτύου, οι υπηρεσίες ηλεκτρονικών παιχνιδιών, οι υπηρεσίες στιγμιαίας ανταλλαγής μηνυμάτων, κλπ., και μικρότερη προτεραιότητα δόθηκε σε εφαρμογές όπως η τηλεφόρτωση αρχείων, η διομότιμη επικοινωνία (P2P) κλπ.

Κανονιστικά πρότυπα

Στις ΗΠΑ και την ΕΕ ισχύουν διαφορετικά κανονιστικά μοντέλα αναφορικά με την Ουδετερότητα του Διαδικτύου.

Η Ομοσπονδιακή Επιτροπή Επικοινωνιών στις ΗΠΑ υιοθέτησε τους κανόνες για τον Ανοικτό Χαρακτήρα του Διαδικτύου με σκοπό την προστασία και τη διατήρηση ανοικτής και απρόσκοπτης πρόσβασης σε νόμιμο περιεχόμενο στο διαδίκτυο.

Αυτοί οι κανόνες προβλέπουν τα εξής:12

Παρεμπόδιση: Οι πάροχοι ευρείας ζώνης δε δύνανται να παρεμποδίζουν την πρόσβαση σε περιεχόμενο, εφαρμογές, υπηρεσίες ή μη βλαπτικές συσκευές που πληρούν τις προϋποθέσεις νομιμότητας.
Έλεγχος: Οι πάροχοι ευρείας ζώνης δε δύνανται να στοχεύουν εκουσίως στην προμήθεια ορισμένης νόμιμης κίνησης σε χρήστες με περισσότερη καθυστέρηση σε σχέση με άλλο είδος κίνησης.
Θέση σε προτεραιότητα επ’ αμοιβής: Οι πάροχοι ευρείας ζώνης δε δύνανται να ευνοούν ορισμένη κίνηση του διαδικτύου με οποιοδήποτε αντάλλαγμα. Απαγορεύεται επίσης στους παρόχους υπηρεσιών στο διαδίκτυο να θέτουν σε προτεραιότητα περιεχόμενο και υπηρεσίες των θυγατρικών τους.

Οι κανόνες επιπλέον θέτουν σε ισχύ πρότυπα που λειτουργούν για να διασφαλίζουν ότι οι πάροχοι υπηρεσιών στο διαδίκτυο δε δύνανται να εφαρμόσουν νέες ή διαφορετικές πρακτικές – εκτός των τριών απαγορεύσεων – που θα μπορούσαν ομοίως να βλάψουν τον ανοικτό χαρακτήρα του διαδικτύου.

Σε επίπεδο ΕΕ, ο κανονισμός 2015/2120 υιοθετήθηκε για τη διασφάλιση της ισότιμης και μη διακριτικής διαχείρισης της κίνησης κατά την παροχή υπηρεσιών πρόσβασης στο διαδίκτυο και των σχετικών δικαιωμάτων των χρηστών. Προς επίτευξη αυτού του σκοπού, ο κανονισμός θεσπίζει μία δέσμη δικαιωμάτων των χρηστών.

Η παράγραφος 1 του άρθρου 3 προβλέπει ότι: “μέσω της υπηρεσίας πρόσβασης στο διαδίκτυο που διαθέτουν, οι τελικοί χρήστες έχουν το δικαίωμα να έχουν πρόσβαση και να διανέμουν πληροφορίες και περιεχόμενο, να χρησιμοποιούν και να παρέχουν εφαρμογές και υπηρεσίες και να χρησιμοποιούν τερματικό εξοπλισμό της επιλογής τους, ανεξαρτήτως του τόπου του τελικού χρήστη ή του παρόχου ή του τόπου, της προέλευσης ή του προορισμού της πληροφορίας, του περιεχομένου, της εφαρμογής ή της υπηρεσίας.”

Πρόσθετα, η παράγραφος 2 του άρθρου 3 προβλέπει ότι: “οι συμφωνίες μεταξύ των παρόχων υπηρεσιών πρόσβασης στο διαδίκτυο και των τελικών χρηστών σχετικά με τις εμπορικές και τεχνικές προϋποθέσεις και τα χαρακτηριστικά των υπηρεσιών πρόσβασης στο διαδίκτυο, όπως η τιμή, ο όγκος των δεδομένων ή η ταχύτητα, καθώς και οποιεσδήποτε εμπορικές πρακτικές των παρόχων υπηρεσιών πρόσβασης στο διαδίκτυο, δεν περιορίζουν την άσκηση των δικαιωμάτων των τελικών χρηστών όπως προσδιορίζονται στην παράγραφο 1.”

Επιπλέον, σύμφωνα με την παράγραφο 3 του άρθρου 3, “οι πάροχοι υπηρεσιών πρόσβασης στο διαδίκτυο, όταν παρέχουν υπηρεσίες πρόσβασης στο διαδίκτυο, αντιμετωπίζουν ισότιμα κάθε κίνηση, χωρίς αποκλεισμούς, περιορισμούς ή παρεμβάσεις και ανεξαρτήτως του αποστολέα και του παραλήπτη, του περιεχομένου στο οποίο έχει γίνει πρόσβαση ή του διανεμηθέντος περιεχομένου, των χρησιμοποιούμενων ή παρεχόμενων εφαρμογών ή υπηρεσιών ή του χρησιμοποιούμενου τερματικού εξοπλισμού.”

Εύλογη διαχείριση της κίνησης

Ο κανονισμός περιέχει πρόβλεψη για τα μέτρα για τη διαχείριση της κίνησης στο διαδίκτυο. Σύμφωνα με την δεύτερη υποπαράγραφο της παραγράφου 3 του άρθρου 3, οι πάροχοι υπηρεσιών πρόσβασης στο διαδίκτυο δύνανται να εφαρμόσουν εύλογα μέτρα διαχείρισης της κίνησης, λ.χ. για να αμβλύνουν τις επιπτώσεις της συμφόρησης και ακόμα και για να λάβουν προληπτικά μέτρα προς αυτό το σκοπό. Για να θεωρηθούν εύλογα, τα μέτρα αυτά πρέπει να είναι διαφανή και αναλογικά, να μην εισάγουν διακρίσεις και να μη βασίζονται σε εμπορικά κριτήρια, αλλά βάσει αντικειμενικά διαφορετικών απαιτήσεων της τεχνικής ποιότητας των υπηρεσιών για τις συγκεκριμένες κατηγορίες κίνησης, λ.χ. φωνητικές υπηρεσίες μέσω του πρωτοκόλλου του Διαδικτύου.

Πιο συγκεκριμένα, κατά την υιοθέτηση τέτοιων μέτρων, σύμφωνα με την ως άνω διάταξη, οι πάροχοι υπηρεσιών πρόσβασης στο διαδίκτυο δεν πρέπει να παρεμποδίζουν, επιβραδύνουν, αλλοιώνουν, περιορίζουν, εισάγουν παρεμβολές, υποβαθμίζουν ή επιβάλλουν διακρίσεις έναντι συγκεκριμένου περιεχομένου, εφαρμογών ή υπηρεσιών ή συγκεκριμένων κατηγοριών αυτών, εκτός αν αυτό είναι αναγκαίο και μόνο για όσο διάστημα είναι αναγκαίο, ούτως ώστε: α) να συμμορφωθούν με τις ενωσιακές νομοθετικές πράξεις ή την εθνική νομοθεσία που συμμορφώνεται με το ενωσιακό δίκαιο, στην οποία υπάγεται ο πάροχος υπηρεσιών πρόσβασης στο διαδίκτυο, ή με τα μέτρα που συμμορφώνονται με το ενωσιακό δίκαιο που θέτει σε εφαρμογή τις εν λόγω ενωσιακές νομοθετικές πράξεις ή εθνική νομοθεσία, μεταξύ άλλων και με τις αποφάσεις δικαστηρίων ή δημόσιων αρχών που διαθέτουν τις σχετικές αρμοδιότητες· β) να διασφαλίσουν την ακεραιότητα και την ασφάλεια του δικτύου, των υπηρεσιών που παρέχονται μέσω του εν λόγω δικτύου και του τερματικού εξοπλισμού των τελικών χρηστών· γ) να προλάβουν την εμφάνιση εμποδίων λόγω συμφόρησης του δικτύου και να αμβλύνουν τις επιπτώσεις από τυχόν εξαιρετική ή προσωρινή συμφόρηση του δικτύου, υπό την προϋπόθεση ότι ανάλογες κατηγορίες κίνησης αντιμετωπίζονται ισότιμα.

Κατά συνέπεια, τα μέτρα για τη διαχείριση της κίνησης στο διαδίκτυο προς αποφυγή συμφόρησης στο δίκτυο είναι αποδεκτά, εάν πληρούνται οι παραπάνω απαιτήσεις. Σε κάθε περίπτωση, η θέση σε προτεραιότητα κίνησης επ’ αμοιβή απαγορεύεται. Σύμφωνα με τον κανονισμό, οι πρακτικές διαχείρισης της κίνησης θα πρέπει να βασίζονται σε αντικειμενικά τεχνικές απαιτήσεις παρά σε εμπορικά ανταλλάγματα, και θα πρέπει να μεταχειρίζονται ισοδύναμους τύπους κίνησης με ισότιμο τρόπο.13

Ο ευρωπαϊκός κανονισμός επιτρέπει την παροχή εξειδικευμένων υπηρεσιών, λ.χ. υπηρεσίες που παρέχονται πέραν των υπηρεσιών πρόσβασης στο διαδίκτυο, όπως η τηλεόραση πρωτοκόλλου του Διαδικτύου (IPTV) ή η τηλεδιάσκεψη υψηλής ευκρίνειας ή οι υπηρεσίες υγειονομικής περίθαλψης (εγχείριση εξ αποστάσεως). Αυτές απαιτούν σημαντικά μέσα για να διασφαλίσουν ποιότητα και αυτό ενδέχεται να επηρεάσει την παροχή βασικών υπηρεσιών πρόσβασης στο διαδίκτυο. Για αυτό το λόγο, ο κανονισμός προβλέπει ότι οι πάροχοι υπηρεσιών πρόσβασης στο διαδίκτυο δύνανται να προσφέρουν ή να διευκολύνουν τέτοιου είδους υπηρεσίες μόνο εάν η χωρητικότητα του δικτύου επαρκεί για την παροχή τέτοιων υπηρεσιών πέραν των υπηρεσιών πρόσβασης στο διαδίκτυο, και δεν θα πρέπει να προσφέρονται ως υποκατάστατο τέτοιων υπηρεσιών ούτε να υπονομεύουν τη διαθεσιμότητα ή τη γενική ποιότητα των υπηρεσιών πρόσβασης στο διαδίκτυο (δεύτερη υποπαράγραφος της παραγράφου 5 του άρθρου 3).

Η μηδενική χρέωση (zero rating) η οποία είναι μία εμπορική πρακτική που χρησιμοποιούν ορισμένοι πάροχοι υπηρεσιών πρόσβασης στο διαδίκτυο για να μην υπολογίζουν την κίνηση των δεδομένων συγκεκριμένων εφαρμογών, δεν απαγορεύεται με απόλυτο τρόπο. Ωστόσο, τέτοιες εμπορικές πρακτικές θα πρέπει να είναι συμβατές με τις διατάξεις του κανονισμού που απαγορεύουν οποιαδήποτε διακριτική μεταχείριση της κίνησης στο διαδίκτυο.

Συμπέρασμα

Η κυβέρνηση Trump στις ΗΠΑ πρόσφατα ανακοίνωσε ότι σχεδιάζει να καταργήσει τους κανόνες για την προστασία της Ουδετερότητας του Διαδικτύου που είχε υιοθετήσει η κυβέρνηση Ομπάμα, καθώς θεωρεί ότι αυτοί οι κανόνες εμποδίζουν τις επενδύσεις και ότι, αντίθετα, απαιτείται να υπάρχουν λιγότερο αυστηροί ρυθμιστικοί κανόνες.14 Οι εταιρίες διαδικτυακού περιεχομένου, όπως η Google, η Amazon, η Twitter, η Facebook, η Dropbox, η Ebay και άλλες, αντέδρασαν, υποστηρίζοντας ότι εάν συμβεί κάτι τέτοιο, οι φορείς εκμετάλλευσης συστημάτων επικοινωνιών θα είναι σε θέση, σε αυτή την περίπτωση, να προβούν σε διακρίσεις εις βάρος συγκεκριμένου περιεχόμενου και ότι θα δημιουργηθούν “λωρίδες ταχείας κυκλοφορίας” για αυτούς που θα συμφωνήσουν να πληρώνουν τους παρόχους ευρείας ζώνης.15

Η ΕΕ, σε αντίθεση, φαίνεται αποφασισμένη να διατηρήσει και να ενισχύσει τους κανόνες για την προστασία της ουδετερότητας του διαδικτύου. Οι κανόνες αυτοί ισχύουν από τον Απρίλιο του 2016 και, κατά συνέπεια, οι Εθνικές Ρυθμιστικές Αρχές έχουν αναλάβει την ευθύνη να αξιολογούν τη διαχείριση της κίνησης και τις εμπορικές πρακτικές με στόχο την αποτελεσματική εφαρμογή του ευρωπαϊκού κανονισμού. Η ελληνική Εθνική Ρυθμιστική Αρχή εξέδωσε μία Ετήσια Έκθεση για τον Ανοικτό Χαρακτήρα του Διαδικτύου για το έτος 2016/2017 την οποία απηύθυνε στον Φορέα Ευρωπαϊκών Ρυθμιστικών Αρχών για τις Ηλεκτρονικές Επικοινωνίες αναφορικά με την εφαρμογή του κανονισμού και δήλωσε ότι θα δημοσιεύσει έναν εθνικό κανονισμό για την προστασία του ανοικτού χαρακτήρα του διαδικτύου, ο οποίος θα εξειδικεύει τις διατάξεις του κανονισμού (ΕΕ) 2015/2120.16

ΗΠΑ και ΕΕ φαίνεται ότι ακολουθούν διαφορετική πορεία στο ζήτημα της ουδετερότητας δικτύου και αυτό βέβαια, αν τελικά η κυβέρνηση Trump προβεί στην κατάργηση των κανόνων που είχε θεσπίσει η προηγούμενη κυβέρνηση, θα έχει ως συνέπεια τη σύγκρουση μεταξύ των ρυθμιστικών μοντέλων στις δύο όχθες του Ατλαντικού.

Επιμέλεια μετάφρασης: Γεώργιος Π. Κανέλλος, Δικηγόρος

[Το παρόν άρθρο παρουσιάστηκε στο Διεθνές Συνέδριο «Regulation and Enforcement in the Digital Age» REDA 2017 – Λευκωσία, 16-17 Νοεμβρίου 2017]

1. Βλέπε Andrej Savin, EU Internet Law (2013), 5.
2. Άρθρο 4 της οδηγίας 2000/31.
3. Βλέπε Andrew Murray, Information technology law. The law and society (2013), 16.
4. Βλέπε, λ.χ., Net-Neutrality: The First Amendment of the Internet, διαθέσιμο ηλεκτρονικά στο: http://blogs.lse.ac.uk/mediapolicyproject/2011/03/30/net-neutrality-the-first-amendment-of-the-internet/.
5. Βλέπε Tim Wu, Network Neutrality, Broadband Discrimination, Journal of Telecommunications and High Technology Law, Vol. 2, p. 141, 2003.
6. Βλέπε Andrew Murray, αυτόθι, 25.
7. Κανονισμός 2015/2120, αιτιολογική σκέψη υπ’ αριθ. 3.
8. Αυτόθι, αιτιολογική σκέψη υπ’ αριθ. 2.
9. Αυτόθι, Αιτιολογική σκέψη υπ’ αριθ. 6.
10. Βλέπε, λ.χ., European Commission – Fact Sheet Roaming charges and open Internet: questions and answers, 30 Ιουνίου 2015.
11. BEREC, A view of traffic management and other practices resulting in restrictions to the open internet in Europe, 20 Μαΐου 2012.
12. European Commission – Fact Sheet. Roaming charges and open Internet: questions and answers, Brussels, 30 Ιουνίου 2015.
13. European Commission – Fact Sheet. Roaming charges and open Internet: questions and answers, Brussels, 30 Ιουνίου 2015.
14. Βλέπε Trump’s plan to overturn net neutrality rules to face ‘a tsunami of resistance’, theguardian, https://www.theguardian.com/technology/2017/apr/26/trump-overturn-net-neutrality-rules-resistance.
15. https://qz.com/1027755/net-neutrality-google-and-amazon-are-fighting-to-save-internet-regulations-that-trump-says-are-killing-business/.
16. http://www.eett.gr/opencms/export/sites/default/EETT/Electronic_Communications/Telecoms/NetNeutrality/AnnualReport/NN_report_2016-2017_EETT.pdf.

Το νομικό πλαίσιο για την προστασία της πνευματικής ιδιοκτησίας

by with No Comment Χωρίς κατηγορία

Το δικαίωμα στην πνευματική ιδιοκτησία είναι ένα απόλυτο δικαίωμα που περιλαμβάνει το δικαίωμα της εκμετάλλευσης του έργου (περιουσιακό δικαίωμα) και το δικαίωμα της προστασίας του προσωπικού τους δεσμού προς αυτό (ηθικό δικαίωμα). Η πνευματική ιδιοκτησία, όπως κατοχυρώνεται στο νόμο 2121/1993, προστατεύει κάθε πρωτότυπο πνευματικό δημιούργημα λόγου, τέχνης ή επιστήμης, που εκφράζεται με οποιαδήποτε μορφή, ιδίως τα γραπτά ή προφορικά κείμενα, οι μουσικές συνθέσεις, με κείμενο ή χωρίς, τα θεατρικά έργα, με μουσική ή χωρίς, οι χορογραφίες και οι παντομίμες, τα οπτικοακουστικά έργα, τα έργα των εικαστικών τεχνών, στα οποία περιλαμβάνονται τα σχέδια, τα έργα ζωγραφικής και γλυπτικής, τα χαρακτικά έργα και οι λιθογραφίες, τα αρχιτεκτονικά έργα, οι φωτογραφίες, τα έργα των εφαρμοσμένων τεχνών, οι εικονογραφήσεις, οι χάρτες, τα τρισδιάστατα έργα που αναφέρονται στη γεωγραφία, την τοπογραφία, την αρχιτεκτονική ή την επιστήμη,οι μεταφράσεις, οι διασκευές, οι προσαρμογές οι άλλες μετατροπές έργων ή εκφράσεων της λαϊκής παράδοσης και οι συλλογές έργων ή συλλογές εκφράσεων της λαϊκής παράδοσης ή απλών γεγονότων και στοιχείων, όπως οι εγκυκλοπαίδειες και οι ανθολογίες.

Περαιτέρω, προστατεύονται και οι βάσεις δεδομένων, οι οποίες λόγω της επιλογής ή διευθέτησης του περιεχομένου τους αποτελούν πνευματικά δημιουργήματα, όπως και τα προγράμματα ηλεκτρονικών υπολογιστών και το προπαρασκευαστικό υλικό του σχεδιασμού τους.

Τονίζεται ότι σύμφωνα με το άρθρο 6 παρ.2 Ν.2121/1993, η απόλαυση και η άσκηση των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας δεν υπόκεινται σε καμία διατύπωση. Δεν απαιτείται συνεπώς η τήρηση κάποιας τυπικής διαδικασίας ή η σύμπραξη κάποιας κρατικής ή μη υπηρεσίας για την αναγνώριση των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας σε ένα έργο, όπως ισχύει για την κτήση δικαιωμάτων επί άλλων άυλων αγαθών (πχ. κατοχύρωση σήματος).

Το περιουσιακό δικαίωμα, σύμφωνα με το άρθρο 3 Ν. 2121/1993, δίνει τη δυνατότητα στο δημιουργό να εκμεταλλευτεί το έργο και να επωφεληθεί οικονομικά από αυτό. Οι εξουσίες, που περιλαμβάνει το περιουσιακό δικαίωμα είναι οι ακόλουθες:

  • το δικαίωμα της εγγραφής του έργου, το δικαίωμα δηλαδή για την πρώτη ενσωμάτωσή του πάνω σε υλικό φορέα, που αποτελεί τη βάση για την περαιτέρω αναπαραγωγή του
  • την αναπαραγωγή του έργου, δηλαδή την παραγωγή ενός ή περισσότερων αντιτύπων του
  • τη μετάφρασή του
  • τη διασκευή, την προσαρμογή ή άλλη μετατροπή του
  • την εξουσία διανομής του πρωτότυπου έργου
  • την εισαγωγή αντιτύπων του, που παρήχθησαν στο εξωτερικό
  • την εκμίσθωση και το δημόσιο δανεισμό του
  • τη δημόσια εκτέλεσή του, δηλαδή κάθε εκτέλεση που το κάνει προσιτό σε έναν κύκλο ευρύτερο από το στενό κύκλο της οικογένειάς του και το άμεσο κοινωνικό του περιβάλλον
  • τη ραδιοτηλεοπτική μετάδοσή του
  • την παρουσίασή του στο κοινό ενσυρμάτως, ασυρμάτως ή με οποιονδήποτε άλλο τρόπο (μετάδοση του έργου μέσω διαδικτύου).

Εάν ένας τρίτος εκτελέσει μία από τις παραπάνω πράξεις χωρίς την άδεια του δημιουργού, θεωρείται ότι υφίσταται προσβολή του περιουσιακού του δικαιώματος, ανεξάρτητα αν προσπορίζεται οικονομική ωφέλεια ή όχι.

Ο δημιουργός εκτός από το περιουσιακό έχει και το ηθικό δικαίωμα, το οποίο αποτυπώνει την προσωπική σχέση που συνδέει το δημιουργό με το έργο του. Το ηθικό δικαίωμα περιλαμβάνει την ηθική εξουσία δημοσίευσης, την εξουσία να αποφασίζει δηλ. αν, πώς, πότε, το έργο θα γίνει προσιτό στο κοινό, την εξουσία αναγνώρισης της πατρότητας πάνω στο έργο και ειδικότερα την εξουσία να μνημονεύεται το όνομά του στα αντίτυπα του έργου του και σε κάθε δημόσια χρήση του ή ακόμα και το δικαίωμά του να κρατάει την ανωνυμία του ή να χρησιμοποιεί ψευδώνυμο. Η εξουσία του δίνει τη δυνατότητα να απαγορεύει δηλαδή την κάθε παραμόρφωση, περικοπή ή άλλη τροποποίηση του έργου. Επίσης, υφίσταται η εξουσία προσπέλασης, δηλαδή η εξουσία να έχει ο δημιουργός πρόσβαση στο έργο του, ακόμη και αν το περιουσιακό δικαίωμα ή η κυριότητα στον υλικό φορέα του έργου ανήκει σε άλλον. Η προσπέλαση όμως πρέπει να πραγματοποιείται κατά τρόπο που να προκαλεί τη μικρότερη δυνατή όχληση στο δικαιούχο. Τέλος, στο ηθικό δικαίωμα περιλαμβάνεται και η ηθική εξουσία υπαναχώρησης, η οποία δίνει τη δυνατότητα στο δημιουργό να υπαναχωρήσει από συμβάσεις μεταβίβασης ή εκμετάλλευσης έργων λόγου ή επιστήμης, εφόσον είναι αναγκαίο για την προστασία της προσωπικότητάς του εξαιτίας μεταβολής στις πεποιθήσεις του ή στις περιστάσεις και με καταβολή αποζημίωσης στον αντισυμβαλλόμενο για τη θετική του ζημία.

Το ηθικό δικαίωμα είναι μη μεταβιβάσιμο.

Εκτός από τους δημιουργούς, ανάγκη προστασίας υπάρχει και για τους ερμηνευτές – εκτελεστές καλλιτέχνες, παραγωγούς υλικών φορέων ήχου ή/και εικόνας καθώς και τους ραδιοτηλεοπτικούς οργανισμούς. Τα πρόσωπα αυτά έχουν σημαντική συμβολή στη δημόσια εκτέλεση, την αναπαραγωγή, τη διάδοση ή και την παραγωγή κάποιων πνευματικών έργων. Το ζητούμενο είναι να μην γίνονται αντικείμενο οικειοποίησης και αθέμιτης εκμετάλλευσης από τρίτους. Για το λόγο αυτό θεσπίσθηκαν ειδικές νομοθετικές ρυθμίσεις, παράλληλα με την πνευματική ιδιοκτησία και δημιουργήθηκε η κατηγορία των συγγενικών δικαιωμάτων, δικαιώματα δηλ. συγγενικά προς την πνευματική ιδιοκτησία.

Σύμφωνα με το Ν. 2121/1993 τα συγγενικά δικαιώματα αφορούν:

  • τον καλλιτέχνη που ερμηνεύει ή εκτελεί (α.46)
  • τον παραγωγό των υλικών φορέων ήχου ή/και εικόνας (α.47)
  • το ραδιοτηλεοπτικό σταθμό που εκπέμπει (α.48)
  • τον εκδότη του εντύπου που έχει φροντίσει για τη στοιχειοθεσία και τη σελιδοποίηση (γραμμικό δικαίωμα-α.51)
  • εκείνον που δημοσιεύει αδημοσίευτα έργα δημιουργών που δεν βρίσκονται εν ζωή (α.51Α)
  • τον κατασκευαστή βάσεων δεδομένων

Ο νόμος αναγνωρίζει για καθεμία από τις κατηγορίες συγγενικών δικαιούχων δικαιώματα με διαφορετικό περιεχόμενο (άρθρα 46-53 Ν 2121/1993).

Η προστασία των συγγενικών δικαιωμάτων αφήνει ακέραιη και δεν επηρεάζει κατά κανένα τρόπο την προστασία της πνευματικής ιδιοκτησίας. Καμία από τις διατάξεις “περί συγγενικών δικαιωμάτων” δεν μπορεί να ερμηνευθεί κατά τρόπο που να θίγει την προστασία αυτή.

Τέλος, για την άσκηση των αξιώσεων των δικαιωμάτων κατά των παραβατών προβλέπονται αστικές, ποινικές και διοικητικές διατάξεις.

 

Λογισμικό Ανοικτού Κώδικα (Open Source Software) – Η Γενική Δημόσια Άδεια Χρήσης

by with No Comment Χωρίς κατηγορία

 Μετάφραση στα ελληνικά

ΓΕΝΙΚΗ ΔΗΜΟΣΙΑ ΑΔΕΙΑ ΧΡΗΣΗΣ GNU

Έκδοση  2, Ιούνιος 1991[1]

Copyright 1989, 1991 Free Software Foundation

(Απόσπασμα)

 

ΟΡΟΙ ΑΝΤΙΓΡΑΦΗΣ, ΔΙΑΝΟΜΗΣ ΚΑΙ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗΣ

  1. Επιτρέπεται να αντιγράψετε και να διανείμετε αυτούσια αντίγραφα του πηγαίου κώδικα του Προγράμματος κατά τη λήψη του σε οποιοδήποτε μέσο, υπό τον όρο ότι σε κάθε αντίγραφο υπάρχει, σε περίοπτη και κατάλληλη θέση, κατάλληλη ειδοποίηση για πνευματικά δικαιώματα και δήλωση αποποίησης εγγύησης. Διατηρήστε όλες τις ειδοποιήσεις που αναφέρονται στην άδεια αυτή και στην έλλειψη οποιασδήποτε εγγύησης και παρέχετε στους αποδέκτες του προγράμματος ένα αντίγραφο αυτής της άδειας μαζί με το πρόγραμμα.

Επιτρέπεται να ζητήσετε αμοιβή για τη μεταβίβαση αντιγράφου και να παράσχετε, εφόσον επιθυμείτε, εγγυητική προστασία έναντι αμοιβής.

  1. {0><}0{>2. 22 Επιτρέπεται να τροποποιήσετε το αντίγραφο ή τα αντίγραφα του προγράμματος ή μέρους αυτού, διαμορφώνοντας έτσι μια εργασία που στηρίζεται στο Πρόγραμμα, και να αντιγράψετε και να διανείμετε τέτοιου είδους τροποποιήσεις ή να εργαστείτε υπό τους όρους της ανωτέρω Ενότητας 1, υπό τον όρο ότι θα τηρήσετε όλους τους όρους που ακολουθούν:<0}

{0><}0{>α) Τα τροποποιημένα αρχεία πρέπει να φέρουν ειδοποιήσεις σε περίοπτη θέση που να δηλώνουν ότι έχετε τροποποιήσει τα αρχεία, καθώς και την ημερομηνία της τροποποίησης.<0}

{0><}0{>β) Πρέπει να φροντίσετε ώστε σε κάθε εργασία που διανέμετε ή δημοσιεύετε και περιέχει εξ ολοκλήρου ή εν μέρει ή απορρέει από το Πρόγραμμα ή οποιοδήποτε μέρος του, να περιέχεται άδεια εκμετάλλευσης, συνολικά και δωρεάν προς οποιονδήποτε τρίτο, σύμφωνα με τους όρους της παρούσας Άδειας Εκμετάλλευσης.<0}

γ) Εάν το τροποποιημένο πρόγραμμα διαβάζει κανονικά εντολές με διαλογική τρόπο καθώς εκτελείται, πρέπει να φροντίσετε ώστε, όταν ξεκινά η εκτέλεσή του για τέτοιου είδους διαλογική χρήση με τον πλέον συνηθισμένο τρόπο, να εκτυπώνεται ή να εμφανίζεται μια ανακοίνωση περί πνευματικών δικαιωμάτων και μη παροχής εγγυήσεων (ή παροχής εγγυήσεων από εσάς προσωπικά), στην οποία επίσης να αναφέρεται ότι οι χρήστες μπορούν να αναδιανέμουν το πρόγραμμα υπό αυτούς τους όρους και να εξηγείται στον χρήστη πώς να προβάλλει ένα αντίγραφο της παρούσας άδειας (…)

Οι προϋποθέσεις αυτές ισχύουν όταν η τροποποιημένη εργασία αντιμετωπίζεται ως σύνολο. Αν αναγνωρίσιμες ενότητες της εργασίας δεν έχουν παραχθεί από το πρόγραμμα και μπορούν να θεωρηθούν ως ξεχωριστά έργα καθεαυτά, τότε η παρούσα άδεια και οι όροι της δεν εφαρμόζονται στα τμήματα αυτά που διανέμονται ως χωριστά έργα. (…)

<}0{>3. Επιτρέπεται να αντιγράψετε και να διανείμετε το Πρόγραμμα (ή κάποια εργασία που στηρίζεται σε αυτό, βλέπε Ενότητα 2) σε αντικειμενικό κώδικα ή σε εκτελέσιμη μορφή, υπό τους όρους των ανωτέρω Ενοτήτων 1 και 2, με την προϋπόθεση να συνοδεύεται:<0}

{0><}0{>α) είτε από τον πλήρη αντίστοιχο, αναγνώσιμο από μηχάνημα, πηγαίο κώδικα, που πρέπει να διανέμεται υπό τους όρους των ανωτέρω Ενοτήτων 1 και 2 σε μέσο που συνήθως χρησιμοποιείται για την ανταλλαγή λογισμικού,

<0}{0><}0{>β) είτε από γραπτή προσφορά διάρκειας τουλάχιστον τριών ετών για τη διάθεση σε οποιονδήποτε τρίτο και έναντι αμοιβής που δεν θα υπερβαίνει το κόστος που έχει για εσάς η διανομή αυτή καθ’ αυτή ενός πλήρους, αναγνώσιμου από μηχάνημα, αντιγράφου του αντίστοιχου πηγαίου κώδικα, που θα παραδίδεται υπό τους όρους των ανωτέρω Ενοτήτων 1 και 2 σε μέσο που συνήθως χρησιμοποιείται για την ανταλλαγή λογισμικού, ή

γ) από πληροφορίες που έχετε λάβει σχετικά με προσφορά για τη διανομή του αντίστοιχου πηγαίου κώδικα.

  1. Δεν επιτρέπεται καμία άλλη μορφή αντιγραφής, τροποποίησης, εκ νέου εκχώρησης άδειας ή να διανομής του προγράμματος, εκτός από εκείνες που ορίζει η παρούσα άδεια χρήσης. Οποιαδήποτε απόπειρα αντιγραφής, τροποποίησης, εκ νέου εκχώρησης της Άδειας Χρήσης ή διανομής του Προγράμματος σε αντίθεση με τους όρους της άδειας θεωρείται άκυρη και καταργεί αυτόματα κάθε δικαίωμα που προβλέπεται από την Άδεια Χρήσης. (..)<0}
  2. Δεν σας ζητούμε να αποδεχθείτε τους όρους της παρούσας άδειας χρήσης, αφού δεν την έχετε υπογράψει. Ωστόσο, δεν σας επιτρέπεται στην περίπτωση αυτή να τροποποιήσετε ή να διανείμετε το πρόγραμμα ή τα παράγωγα έργα του. Οι πράξεις αυτές απαγορεύονται από το νόμο εάν δεν αναγνωρίζετε την άδεια. Συνεπώς, εάν τροποποιήσετε ή διανείμετε το Πρόγραμμα (..), αποδέχεστε αυτόματα τους όρους της παρούσας Άδειας Χρήσης.
  3. Κάθε φορά που αναδιανείμετε το πρόγραμμα (και κάθε έργο που βασίζεται σε αυτό), ο αποδέκτης του αυτόματα λαμβάνει μια άδεια από τον αρχικό αδειοδότη που του επιτρέπει να αντιγράψει, διανείμει ή να τροποποιήσει το πρόγραμμα σύμφωνα με τους παρόντες όρους και προϋποθέσεις. Δεν έχετε δικαίωμα να θέσετε περαιτέρω περιορισμούς στην άσκηση των δικαιωμάτων των αποδεκτών, τα οποία χορηγούνται με την άδεια αυτή. (…)
  4. Εάν σε περίπτωση που με βάση μια δικαστική απόφαση ή διεκδίκηση σχετικά με παραβίαση δικαιώματος ευρεσιτεχνίας ή και για οποιονδήποτε άλλο λόγο (όχι μόνο σχετικά με διπλώματα ευρεσιτεχνίας), σας επιβάλλονται όροι που έρχονται σε αντίθεση με τους όρους αυτής της άδειας, τούτο δεν σας απαλλάσσει από την υποχρέωση σεβασμού των όρων της. Εάν δεν μπορείτε να διανείμετε το πρόγραμμα κατά τρόπο ώστε να τηρείτε τους όρους που σας επιβάλλονται και τους όρους της παρούσας άδειας, τότε να μην διανείμετε καθόλου το πρόγραμμα. (…)
  5. (…)
  6. (…)
  7. (….)

ΑΠΟΠΟΙΗΣΗ ΕΥΘΥΝΗΣ

  1. 11. ΛΟΓΩ ΤΟΥ ΟΤΙ ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΑΡΕΧΕΤΑΙ ΜΕ ΒΑΣΗ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΑΔΕΙΑ ΔΩΡΕΑΝ, ΔΕΝ ΠΑΡΕΧΟΝΤΑΙ ΕΓΓΥΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ, ΣΤΟ ΒΑΘΜΟ ΠΟΥ ΑΥΤΟ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΕΚΑΣΤΟΤΕ ΕΦΑΡΜΟΣΤΕΟ ΔΙΚΑΙΟ. ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΟΡΙΣΜΕΝΕΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΟΠΟΥ ΟΡΙΖΕΤΑΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ΕΓΓΡΑΦΩΣ, ΟΙ ΔΙΚΑΙΟΥΧΟΙ ΚΑΙ ΤΑ ΑΛΛΑ ΜΕΡΗ ΠΑΡΕΧΟΥΝ ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ «ΩΣ ΕΧΕΙ» ΧΩΡΙΣ ΚΑΜΙΑ ΕΓΓΥΗΣΗ, ΡΗΤΗ Ή ΣΙΩΠΗΡΗ, ΣΥΜΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΟΜΕΝΩΝ ΜΕΤΑΞΥ ΑΛΛΩΝ ΤΩΝ ΕΓΓΥΗΣΕΩΝ ΕΜΠΟΡΕΥΣΙΜΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΛΛΗΛΟΤΗΤΑΣ ΓΙΑ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΣΚΟΠΟ. ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΤΕ ΕΞ ΟΛΟΚΛΗΡΟΥ ΤΟΝ ΚΙΝΔΥΝΟ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ ΤΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ. ΕΑΝ ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΑΠΟΔΕΙΧΘΕΙ ΩΣ ΕΛΑΤΤΩΜΑΤΙΚΟ, ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΤΕ ΕΣΕΙΣ ΤΑ ΕΞΟΔΑ ΓΙΑ ΣΥΝΤΗΡΗΣΗ, ΕΠΙΣΚΕΥΗ Ή ΔΙΟΡΘΩΣΗ .
  2. ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ, ΕΚΤΟΣ ΑΝ ΤΟΥΤΟ ΠΡΟΒΛΕΠΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΕΦΑΡΜΟΣΤΕΟ ΔΙΚΑΙΟ Ή ΕΧΕΙ ΣΥΜΦΩΝΗΘΕΙ ΕΓΓΡΑΦΩΣ, ΔΕΝ ΘΑ ΕΥΘΥΝΕΤΑΙ Ο ΔΙΚΑΙΟΥΧΟΣ Ή ΑΛΛΟΣ ΣΥΜΒΑΛΛΟΜΕΝΟΣ ΠΟΥ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΕ Ή ΑΝΑΔΙΕΝΕΙΜΕ ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΔΕΙΑ, ΓΙΑ ΤΥΧΟΝ ΖΗΜΙΕΣ, ΣΥΜΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΟΜΕΝΩΝ ΓΕΝΙΚΩΝ, ΕΙΔΙΚΩΝ, ΤΥΧΑΙΩΝ Ή ΠΑΡΕΠΟΜΕΝΩΝ ΖΗΜΙΩΝ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΧΡΗΣΗΣ Ή ΑΝΙΚΑΝΟΤΗΤΑΣ ΧΡΗΣΗΣ ΤΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ..

 

 

 

 

[1]           Βλ. http://www.opensource.org/licenses/gpl-license.php

Εκκαθάριση δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας

by with No Comment Χωρίς κατηγορία

Συχνά επιβάλλεται να γίνει έλεγχος ως προς την ύπαρξη δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας σε συλλογές έργων. Τότε, πρέπει να λάβει χώρα εκκαθάριση των ως άνω δικαιωμάτων (copyright clearance). Το γραφείος μας έχει ανατύξει μια ειδική μεθοδολογία για το σκοπό αυτό.

Ειδικότερα, επιβάλλεται καταρχήν, η διάκριση των έργων που περιλαμβάνονται σε μια συλλογή, ανάλογα με το αν πρόκειται για:

α) έργα/αντικείμενα που εμπίπτουν στη σφαίρα της πολιτιστικής κληρονομιάς, επί των οποίων δεν υφίστανται δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας

β) έργα/αντικείμενα επί των οποίων υφίστανται δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας (περιουσιακά & ηθικά), αλλά θεμελιώνεται εξαίρεση ως προς την εν γένει εκμετάλλευση και χρήση αυτών σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 2121/1993,

γ) έργα/αντικείμενα επί των οποίων υφίστανται δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας αλλά έχει παρέλθει ο χρόνος προστασίας τους

δ) έργα/αντικείμενα επί των οποίων υφίστανται πνευματικά δικαιώματα, αλλά τα οποία ανήκουν στην πνευματική ιδιοκτησία του δικαιούχου.

ε) έργα/αντικείμενα επί των οποίων υφίστανται πνευματικά δικαιώματα, τα οποία έχουν όμως εκχωρηθεί από τους δικαιούχους στον κάτοχο της συλλογής και, τέλος

στ) έργα/αντικείμενα τα οποία δεν ανήκουν στις προηγούμενες κατηγορίες, αποτελούν αντικείμενο πνευματικής ιδιοκτησίας και για τα οποία πρέπει να ληφθεί ειδική άδεια χρήσης και εκμετάλλευσης από τον δικαιούχο των πνευματικών δικαιωμάτων.

Κατά την έρευνα και την ως άνω κατηγοριοποίηση πρέπει, επίσης, να ληφθεί υπόψη και να συνεκτιμηθεί, ανά περίπτωση, κατά πόσον υφίστανται παράλληλα δικαιώματα βιομηχανικής ιδιοκτησίας (σήματα κλπ.), δικαιώματα προσωπικών δεδομένων ή/και τυχόν άλλα δικαιώματα τρίτων επί των ως άνω έργων/αντικειμένων. Επιπλέον, σημαντικό είναι να γίνει μία περαιτέρω επιμέρους κατηγοριοποίηση των ως άνω έργων, εάν  αυτά εμπίπτουν σε ξεχωριστές κατηγορίες, (π.χ. φωτογραφίες, μουσικά έργα, βάσεις δεδομένων κλπ) και πιθανώς τυγχάνουν ειδικής νομοθετικής ρύθμισης. Αφού υλοποιηθεί η κατηγοριοποίηση και η υπο-κατηγοριοποίηση των έργων/αντικειμένων σύμφωνα με τα ανωτέρω,  ακολουθεί η διαδικασία της εκκαθάρισης των πνευματικών δικαιωμάτων.

Η μεθοδολογία που ακολουθείται στο στάδιο αυτό, εξειδικεύεται συνοπτικά στις κάτωθι ενέργειες:

  • κατηγοριοποίηση των έργων (δημιουργία checklist) στη βάση των πνευματικών δικαιωμάτων που χρήζουν εκκαθάρισης ή άλλων δικαιωμάτων
  • προσδιορισμός των δικαιούχων
  • καθορισμός της νόμιμης βάσης για τη χρήση της κάθε κατηγορίας έργων
  • σύνταξη συμφωνητικών για την παροχή αδειών χρήσης & εκμετάλλευσης των έργων, ή/και μεταβίβασης/εκχώρησης των πνευματικών δικαιωμάτων των δικαιούχων
  • καθορισμός και επιμέλεια διαδικασίας υπογραφής των απαιτούμενων ως άνω συμφωνητικών
  • δημιουργία ενός αρχείου για τη φύλαξη των αδειών/συμφωνητικών
  • δημιουργία ενός «βιβλίου δικαιωμάτων» στο οποίο θα συστηματοποιούνται οι παραπάνω πληροφορίες (δικαιώματα και περιορισμοί)

Για περαιτέρω πληροφορίες επικοινωνήστε με το γραφείο μας.

 

Γενικός Κανονισμός για την Προστασία Δεδομένων (GDPR) – Είστε έτοιμοι;

by with No Comment Χωρίς κατηγορία

O Γενικός Κανονισμός για την Προστασία Δεδομένων (GDPR) – Κανονισμός 2016/679 θα αρχίσει να εφαρμόζεται σε έξι μήνες από σήμερα. Η επιχείρησή σας είναι έτοιμη να ανταποκριθεί στις προσκλήσεις που αυτός θέτει;

Η προστασία δεδομένων είναι ένα θεμελιώδες συνταγματικό δικαίωμα και οι πολίτες αποδίδουν μεγάλη σημασία σε αυτήν. Για το λόγο αυτό θεσπίσθηκε σε Ευρωπαϊκό επίπεδο ο ως άνω Κανονισμός που θέτει τον πήχη ψηλά, θεσπίζοντας ταυτόχρονα ρυθμίσεις με τις οποίες αυστηροποιείται το νομικό καθεστώς της προστασίας αυτής.

Το Γραφείο μας, έχει τις κατάλληλες λύσεις για την επιχείρησή σας, ώστε να διασφαλίσετε τη συμμόρφωση με τις διατάξεις του Κανονισμού.

Όροι χρήσης ιστοχώρου (terms of use)

by with No Comment Χωρίς κατηγορία

Η δημιουργία ενός δικτυακού τόπου παρέχει πολλά πλεονεκτήματα σε έναν επαγγελματία και σε μια επιχείρηση που μπορούν, έτσι, να διευρύνουν τον κύκλο της πελατείας τους. Ωστόσο, πρέπει να γίνει σαφές ότι η παρουσία στο Διαδίκτυο ρυθμίζεται από κανόνες και μπορεί να συνεπάγεται ευθύνη του παρέχοντος υπηρεσίες. Οι χρήστες, ιδίως, μπορεί να ανησυχούν για την προστασία και την ασφάλεια των προσωπικών τους δεδομένων.  Για αυτό είναι βασικό, σε κάθε ιστοχώρο να υπάρχουν διαμορφωμένοι όροι χρήσης και όροι προστασίας προσωπικών δεδομένων.

To Γραφείο μας, με την πολυετή εμπειρία του, μπορεί να σάς παρέχει σημαντική νομική υποστήριξη στα ζητήματα που αφορούν τη σύνταξη όρων χρήσης και πολιτικής προστασίας δεδομένων.

 

Συχνές Ερωτήσεις (FAQs):

Μπορώ να αντιγράψω τους όρους χρήσης και της πολιτικής προστασίας προσωπικών δεδομένων ενός άλλου ιστοχώρου;

  • Όχι, διότι κάθε τέτοιο έγγραφο πρέπει να διαμορφώνεται ειδικά για κάθε συγκεκριμένο ιστοχώρο και διότι η αντιγραφή μπορεί να παραβιάζει δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας.

 

Ποιος μπορεί να συντάξει όρους χρήσης και πολιτικής προστασίας δεδομένων;

  • Ένας εξειδικευμένος δικηγόρος

Ποιες ενότητες πρέπει να περιλαμβάνουν οι όροι χρήσης;

  • Πρέπει να περιλαμβάνουν τις εξής ενότητες: α) Δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας, β) προστασία προσωπικών δεδομένων, δ) περιορισμός ευθύνης, ε) χρήση συνδέσμων και στ) εφαρμοστέο δίκαιο.

 

Ποιες ενότητες πρέπει να περιλαμβάνει η πολιτική προστασίας προσωπικών δεδομένων;

  • Πρέπει να περιλαμβάνει ενημέρωση σχετικά με την ταυτότητα του υπεύθυνου επεξεργασίας, των σκοπών επεξεργασίας, των κατηγοριών δεδομένων που συλλέγονται αναλυτικά, των διαβιβάσεων και κάθε περαιτέρω χρήσης, και τη χρήση cookies. Ειδικά για τα cookies, πρέπει να ενημερώνεται ο επισκέπτης με κατάλληλο μήνυμα.

Συμβάσεις ανάπτυξης λογισμικού ηλεκτρονικών υπολογιστών

by with No Comment Χωρίς κατηγορία

Για την κατοχύρωση των δικαιωμάτων ενός δημιουργού λογισμικού (προγράμματος ηλ. υπολογιστή) είναι απαραίτητη η κατάρτιση έγγραφης σύμβασης που να περιγράφει τις αμοιβαίες υποχρεώσεις και δικαιώματα των συμβαλλομένων μερών.

Σημειώνεται ότι στην Ελλάδα, τα προγράμματα Η/Υ θεωρούνται έργα λόγου και ο δημιουργός τους προστατεύεται με τις διατάξεις περί πνευματικής ιδιοκτησίας του Ν. 2121/93,  (πράξης εφαρμογής της Οδηγίας 250/91 για τη νομική προστασία των προγραμμάτων Η/Υ). Ουσιαστικά δηλ. μια σύμβαση λογισμικού κατοχυρώνει τα δικαιώματα του δημιουργού, στη βάση του ν. 2121/93.

Ακολουθεί στη συνέχεια ένα υπόδειγμα σύμβασης ανάπτυξης λογισμικού:

 

ΙΔΙΩΤΙΚΟ ΣΥΜΦΩΝΗΤΙΚΟ

  1. Προοίμιο

 

Σήμερα, την …………….. στην Αθήνα, μεταξύ αφενός του ………, κατοίκου Αθηνών, οδός. ………………………, εφεξής καλούμενου: «αφενός συμβαλλόμενου»

και

της Εταιρίας με την επωνυμία «……………», η οποία εδρεύει στην Αθήνα, οδός…………… και η οποία εκπροσωπείται νόμιμα από τ.. …………………….., εφεξής καλουμένης: «αφετέρου συμβαλλόμενης», συμφωνήθηκαν και έγιναν αποδεκτά τα παρακάτω:

 

  1. Αντικείμενο της σύμβασης

Αντικείμενο της σύμβασης είναι η εκπόνηση του λογισμικού ………………., καθώς και η παραχώρηση της χρήσης του λογισμικού αυτού, σύμφωνα με όσα περιγράφονται στη συνέχεια.

 

  1. Βασικές υποχρεώσεις των συμβαλλομένων

Ο αφενός συμβαλλόμενος αναλαμβάνει την υποχρέωση να εκπονήσει το παραπάνω λογισμικό κατάλληλο για τη συμφωνηθείσα χρήση και να παρέχει στην αφετέρου συμβαλλόμενη πρόσβαση στις πλήρες λειτουργίες του, παραδίδοντας το λογισμικό σε εκτελέσιμο κώδικα.

Η χρήση του λογισμικού που είναι αντικείμενο της παρούσας σύμβασης προσφέρεται «ως έχει», ο δε αφενός συμβαλλόμενος δεν παρέχει εγγύηση ότι η εφαρμογή αυτή θα λειτουργεί υπό όλες τις συνθήκες ούτε αναλαμβάνει ευθύνη για οποιαδήποτε ζημία, θετική ή αποθετική, προκληθεί στον αφετέρου συμβαλλόμενο.

Η αφετέρου συμβαλλόμενη δεν δύναται να εκχωρήσει ή να μεταβιβάσει τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις που έχει από την παρούσα σύμβαση, εκτός αν λάβει την έγγραφη συναίνεση του αφενός συμβαλλόμενου.

 

  1. Πνευματικά δικαιώματα 

Ρητά συμφωνείται ότι ο αφενός συμβαλλόμενος είναι κύριος όλων των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας επί του λογισμικού που θα εκπονήσει.

 

  1. Υποχρεώσεις συνεργασίας

Οι συμβαλλόμενοι οφείλουν να επιδεικνύουν αμοιβαία συνεργασία καθ’ όλη τη διάρκεια της εκτέλεσης του έργου. Προς τούτο υποχρεούνται στην παροχή κατάλληλων πληροφοριών και συμβουλών για την υλοποίηση του στόχου της σύμβασης και περιλαμβάνει κάθε αναγκαία ενέργεια για τη διασφάλιση της απαραίτητης τεχνικής υποστήριξης καθ’ όλη τη διάρκεια της σύμβασης.

 

 

  1. Εμπιστευτικότητα

Οι πληροφορίες που λαμβάνονται στα πλαίσια του παρόντος συμφωνητικού δεν θα χρησιμοποιηθούν για οποιοδήποτε σκοπό πέραν της εκτέλεσης του παρόντος. Οι συμβαλλόμενοι αναλαμβάνουν με τους παρόντες όρους τη ρητή υποχρέωση να διατηρούν τον εμπιστευτικό τους χαρακτήρα, με τη δέουσα επιμέλεια και προσοχή και κατά τους όρους της παρούσας και να μην χρησιμοποιήσουν, αποκαλύψουν, δημοσιεύσουν, διοχετεύσουν και ανακοινώσουν καθ’ οιονδήποτε τρόπο τις Εμπιστευτικές Πληροφορίες.

 

  1. Εφαρμοστέο δίκαιο

 Στη Σύμβαση εφαρμόζεται η Ελληνική νομοθεσία και τα συμβαλλόμενα μέρη συμφωνούν να υπόκεινται στην αποκλειστική δικαιοδοσία των ελληνικών δικαστηρίων στην Αθήνα.

 

Οι Συμβαλλόμενοι