Απόφαση ΔΕΕ στην υπόθεση C-360/13: Το δικτυακό ξεφύλλισμα (browsing) δεν εμπίπτει στο δικαίωμα του δημιουργού



Το Δικαστήριο έκρινε  αίτηση προδικαστικής αποφάσεως που αφορά την ερμηνεία του άρθρου 5, παράγραφος 1, της οδηγίας 2001/29/ΕΚ. Η εν λόγω αίτηση υποβλήθηκε στο πλαίσιο ένδικης διαφοράς μεταξύ της Public Relations Consultants Association Ltd (στο εξής: PRCA) και της Newspaper Licensing Agency Ltd κ.λπ. (στο εξής: NLA) με αντικείμενο την υποχρέωση λήψεως άδειας από τους δικαιούχους των δικαιωμάτων του δημιουργού πριν την επίσκεψη σε ιστοσελίδες, η οποία συνεπάγεται τη δημιουργία αντιγράφων των συγκεκριμένων ιστοσελίδων στην οθόνη του υπολογιστή του χρήστη καθώς και στην κρυφή μνήμη του σκληρού δίσκου του εν λόγω υπολογιστή.

Το Δικαστήριο ερμήνευσε την ως άνω διάταξη σύμφωνα με την οποία, μια πράξη αναπαραγωγής εξαιρείται του δικαιώματος αναπαραγωγής του άρθρου 2 της οδηγίας αυτής, αν:

–        είναι προσωρινή·
–        είναι μεταβατική ή παρεπόμενη·
–        αποτελεί αναπόσπαστο και ουσιώδες τμήμα μιας τεχνολογικής μεθόδου·
–      έχει ως αποκλειστικό σκοπό να επιτρέψει την εντός δικτύου μετάδοση μεταξύ τρίτων μέσω διαμεσολαβητή ή τη νόμιμη χρήση ενός έργου ή άλλου προστατευομένου αντικειμένου και
–        η πράξη αυτή δεν έχει καμία αυτοτελή οικονομική σημασία.


Σχετικά δέχθηκε ότι:
α) Όσον αφορά την πρώτη προϋπόθεση, κατά την οποία η πράξη αναπαραγωγής πρέπει να είναι προσωρινή, από τη δικογραφία προκύπτει ότι τα αντίγραφα στην οθόνη καταργούνται μόλις ο χρήστης του Διαδικτύου απομακρυνθεί από την ιστοσελίδα την οποία επισκέφθηκε. Αφετέρου, τα αντίγραφα στην κρυφή μνήμη αντικαθίστανται κατά κανόνα αυτομάτως από άλλο υλικό μετά από κάποιο διάστημα, το οποίο εξαρτάται από τη χωρητικότητα της κρυφής μνήμης και από τον βαθμό και τη συχνότητα της χρήσεως του Διαδικτύου από τον συγκεκριμένο χρήστη. Ως εκ τούτου, τα εν λόγω αντίγραφα έχουν προσωρινό χαρακτήρα.


β) τα αντίγραφα στην οθόνη και τα αντίγραφα στην κρυφή μνήμη πρέπει να θεωρηθεί ότι αποτελούν αναπόσπαστο και ουσιώδες τμήμα της επίμαχης τεχνολογικής μεθόδου.

γ) Η πράξη αναπαραγωγής πρέπει να είναι είτε μεταβατική είτε παρεπόμενη. Σύμφωνα με το ΔΕΕ, τα αντίγραφα στην κρυφή μνήμη δεν έχουν ούτε αυτοτελή ύπαρξη ούτε αυτοτελή σκοπό σε σχέση με την επίμαχη τεχνολογική μέθοδο και πρέπει, για τον λόγο αυτό, να χαρακτηρισθούν ως «παρεπόμενα». Επομένως,  τα αντίγραφα στην οθόνη και τα αντίγραφα στην κρυφή μνήμη πληρούν τη δεύτερη προϋπόθεση του άρθρου 5, παράγραφος 1, της οδηγίας 2001/29.

δ) τα επίμαχα έννομα συμφέροντα των δικαιούχων των δικαιωμάτων του δημιουργού προστατεύονται προσηκόντως, καθ’ ότι τα εν λόγω αντίγραφα δεν θίγουν αδικαιολογήτως τα έννομα συμφέροντα των δικαιούχων των δικαιωμάτων δημιουργού, μολονότι παρέχουν καταρχήν στους χρήστες του Διαδικτύου τη δυνατότητα προσβάσεως, χωρίς την άδεια των δικαιούχων αυτών, σε έργα που έχουν αναρτηθεί σε ιστοσελίδες.

ε) Τέλος, διαπιστώνεται ότι η δημιουργία αντιγράφων στην οθόνη και αντιγράφων στην κρυφή μνήμη δεν αντίκειται στην κανονική εκμετάλλευση των έργων.

Για τους λόγους αυτούς, το Δικαστήριο (τέταρτο τμήμα) αποφαίνεται:

Το άρθρο 5 της οδηγίας 2001/29/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Μαΐου 2001, για την εναρμόνιση ορισμένων πτυχών του δικαιώματος του δημιουργού και συγγενικών δικαιωμάτων στην κοινωνία της πληροφορίας, έχει την έννοια ότι τα αντίγραφα στην οθόνη και τα αντίγραφα στην κρυφή μνήμη που δημιουργούνται από τον τελικό χρήστη κατά την προβολή ιστοσελίδας πληρούν τις προϋποθέσεις κατά τις οποίες τα εν λόγω αντίγραφα πρέπει να είναι προσωρινά, να έχουν μεταβατικό ή παρεπόμενο χαρακτήρα και να αποτελούν αναπόσπαστο και ουσιώδες τμήμα μιας τεχνολογικής μεθόδου, καθώς και τις προϋποθέσεις του άρθρου 5, παράγραφος 5, της εν λόγω οδηγίας, και μπορούν, ως εκ τούτου, να δημιουργούνται χωρίς την άδεια των δικαιούχων των δικαιωμάτων του δημιουργού.

Tags: No tags

Add a Comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *