Η Επιτροπή Πολιτικών Ελευθεριών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ενέκρινε με ομοφωνία των Πολιτικών Ομάδων την Έκθεση του ευρωβουλευτή του ΠΑΣΟΚ και Αντιπροέδρου της Επιτροπής κ. Σταύρου Λαμπρινίδη σχετικά με την “Ενίσχυση της Ασφάλειας και των Θεμελιωδών Ελευθεριών στο Διαδίκτυο”. Η Έκθεση αναμένεται να υιοθετηθεί σύντομα
Η Έκθεση συνηγορεί υπέρ μιας ευρωπαϊκής πρωτοβουλίας για την κατάρτιση “Χάρτας Θεμελιωδών Δικαιωμάτων στο Διαδίκτυο” (“Internet Bill of Rights”) σε παγκόσμιο επίπεδο. Η Χάρτα θα πρέπει να προστατεύει όλα τα θεμελιώδη δικαιώματα των πολιτών στο Ίντερνετ, με συγκεκριμένη αναφορά σε εκείνα που θίγονται περισσότερο λόγω της φύσης του διαδικτύου. Έμφαση δίνεται μεταξύ άλλων στην προστασία των προσωπικών δεδομένων και της ιδιωτικής ζωής των χρηστών, της ελευθερίας έκφρασης και συνάθροισης και της ελευθερίας του Τύπου, καθώς και στη διασφάλιση του δικαιώματος των πολιτών στην πολιτική συμμετοχή και δράση, στην εκπαίδευση και τη μάθηση και στην κατάργηση των διακρίσεων στην πρόσβαση στο διαδίκτυο.
2. Επισημαίνει την ανάγκη αποτελεσματικής αλλά και αναλογικής καταπολέμησης παλαιών αλλά και “νέων” εγκλημάτων που διαπράττονται στο διαδίκτυο (όπως η “κλοπή της ταυτότητας” των χρηστών και η παραβίαση πνευματικής ιδιοκτησίας), υπογραμμίζοντας ταυτόχρονα ότι καμία νομοθεσία δεν θα πρέπει να επιτρέπει τη συστηματική παρακολούθηση της δράσης των πολιτών στο διαδίκτυο.
3. Σχετικά με το δικαίωμα πρόσβασης όλων των πολιτών στο διαδίκτυο, ζητάει να αντιμετωπιστούν ζητήματα που τώρα παρουσιάζονται, όπως η ουδετερότητα των δικτύων, η διαλειτουργικότητα, η προσβασιμότητα σε όλους τους διαδικτυακούς κόμβους, και κυρίως η χρήση ανοικτής μορφοποίησης δεδομένων και ανοικτών προτύπων. Η Έκθεση υπογραμμίζει την υποχρέωση των κυβερνήσεων να διασφαλίζουν την πρόσβαση ακόμα και στις πιο απομακρυσμένες γεωγραφικές τους περιοχές και στους φτωχότερους πολίτες τους.
4. Τονίζει ότι η μη γνώση υπολογιστών και της χρήσης του Διαδικτύου είναι ο “νέος αναλφαβητισμός του 21ου Αιώνα” και ότι η πρόσβαση στο Διαδίκτυο αποτελεί επομένως θεμελιώδες δικαίωμα, όσο και η πρόσβαση στην εκπαίδευση. Υποστηρίζει συνεπώς την απαγόρευση ποινικών κυρώσεων για απλούς χρήστες που συνεπάγονται διακοπή της σύνδεσης με το Διαδίκτυο, ως μη αναλογικές σε μία δημοκρατική κοινωνία.
5. Τέλος, ζητάει μέτρα για τον περιορισμό της “συγκατάθεσης” που μπορεί να απαιτείται από κυβερνήσεις ή από εταιρείες πρόσβασης στο διαδίκτυο και να παρέχεται από τους χρήστες, προκειμένου αυτοί να παραιτούνται από ένα μέρος των δικαιωμάτων του πυρήνα της ιδιωτικής τους σφαίρας με αντάλλαγμα την πρόσβαση σε συγκεκριμένες υπηρεσίες. Όπως υπογραμμίζει η Έκθεση, παρατηρείται σε αυτές τις περιπτώσεις μια δυσαναλογία γνώσεων και διαπραγματευτικής ισχύος, ανάλογη με αυτήν που συναντάται στο εργατικό δίκαιο, όπου απαγορεύεται ρητά η εκμαίευση της «συγκατάθεσης» του εργαζόμενου για την παραίτησή του από συγκεκριμένα δικαιώματα.
Ακολουθεί το κείμενο της Πρότασης:
ΠΡΟΤΑΣΗ ΣΥΣΤΑΣΗΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ
σχετικά με την ενίσχυση της ασφάλειας και των θεμελιωδών ελευθεριών στο Διαδίκτυο
(2008/2160(INI))
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,
– έχοντας υπόψη την πρόταση σύστασης προς το Συμβούλιο που υπέβαλε ο Σταύρος Λαμπρινίδης εξ ονόματος της Ομάδας PSE σχετικά με την ενίσχυση της ασφάλειας και των θεμελιωδών ελευθεριών στο Διαδίκτυο (B6-0302/2008),
– έχοντας υπόψη το Διεθνές Σύμφωνο για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα, τη Σύμβαση για την Προστασία των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και των Θεμελιωδών Ελευθεριών (ΕΣΑΔ) και τον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης , και ιδίως τις διατάξεις του σχετικά με την προστασία των προσωπικών δεδομένων, της ελευθερίας έκφρασης, του σεβασμού της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής, καθώς και του δικαιώματος στην ελευθερία και ασφάλεια,
– έχοντας υπόψη την οδηγία 95/46/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 24ης Οκτωβρίου 1995 για την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και για την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών , την απόφαση πλαίσιο 2008/977/ΔΕΥ του Συμβουλίου της 27ης Νοεμβρίου 2008, για την προστασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα που τυγχάνουν επεξεργασίας στο πλαίσιο της αστυνομικής και δικαστικής συνεργασίας σε ποινικές υποθέσεις , την οδηγία 2003/98/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Νοεμβρίου 2003, για την περαιτέρω χρήση πληροφοριών του δημόσιου τομέα , την πρόταση της Επιτροπής της 13ης Νοεμβρίου 2007 σχετικά με οδηγία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για τροποποίηση της οδηγίας 2002/22/ΕΚ για την καθολική υπηρεσία και τα δικαιώματα των χρηστών όσον αφορά δίκτυα και υπηρεσίες ηλεκτρονικών επικοινωνιών, την οδηγία 2002/58/ΕΚ, σχετικά με την επεξεργασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και την προστασία της ιδιωτικής ζωής στον τομέα των ηλεκτρονικών επικοινωνιών και τον Κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 2006/2004 σχετικά με τη συνεργασία στον τομέα της προστασίας των καταναλωτών (COM(2007)0698), την οδηγία 2006/24/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Μαρτίου 2006, για τη διατήρηση δεδομένων που παράγονται ή υποβάλλονται σε επεξεργασία σε συνάρτηση με την παροχή διαθέσιμων στο κοινό υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών ή δημοσίων δικτύων επικοινωνιών , καθώς και τη γνώμη του Γενικού Εισαγγελέα της 14ης Οκτωβρίου 2008 στην Υπόθεση C-301/06, Ιρλανδία κατά Κοινοβουλίου και Συμβουλίου,
– έχοντας υπόψη την απόφαση πλαίσιο του Συμβουλίου 2005/222/ΔΕΥ της 24ης Φεβρουαρίου 2005 για τις επιθέσεις κατά των συστημάτων πληροφοριών , την απόφαση πλαίσιο του Συμβουλίου 2001/413/ΔΕΥ της 28ης Μαΐου 2001 για την καταπολέμηση της απάτης και της πλαστογραφίας που αφορούν τα μέσα πληρωμής πλην των μετρητών , την απόφαση πλαίσιο του Συμβουλίου 2008/919/ΔΕΥ της 28ης Νοεμβρίου 2008, σχετικά με την τροποποίηση της απόφασης πλαισίου 2002/475/ΔΕΥ για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας , την ανακοίνωση της Επιτροπής της 22ας Μαΐου 2007 με τίτλο “Προς την κατεύθυνση γενικής πολιτικής σχετικά με την καταπολέμηση του εγκλήματος στον κυβερνοχώρο” (COM(2007)0267), καθώς και την πρόσφατη πρωτοβουλία για την ανίχνευση της σοβαρής εγκληματικότητας και της τρομοκρατίας (όπως το σχέδιο “Check the Web”),
έχοντας υπόψη τις εργασίες που έχουν εκτελεσθεί στο πλαίσιο του Συμβουλίου της Ευρώπης (ΣτΕ), του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) και των Ηνωμένων Εθνών (ΗΕ), τόσο όσον αφορά την καταπολέμηση της εγκληματικότητας και της εγκληματικότητας στον κυβερνοχώρο, όσο και σε σχέση με την προστασία των θεμελιωδών δικαιωμάτων και ελευθεριών, μεταξύ άλλων και στο Διαδίκτυο ,
έχοντας υπόψη τις πιο πρόσφατες αποφάσεις των ευρωπαϊκών δικαστηρίων και των εθνικών συνταγματικών δικαστηρίων επί του θέματος, και ιδίως της απόφαση του Γερμανικού Συνταγματικού Δικαστηρίου, με την οποία αναγνωρίζεται διακριτό δικαίωμα προστασίας της εμπιστευτικότητας και της ακεραιότητας των συστημάτων πληροφορικής ,
έχοντας υπόψη το άρθρο 114, παράγραφος 3, και το άρθρο 94 του Κανονισμού του,
έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων και τη γνωμοδότηση της Επιτροπής Πολιτισμού και Παιδείας (A6-0103/2009),
A. λαμβάνοντας υπόψη ότι, όπως αποδεικνύει η εξέλιξή του, το Διαδίκτυο αναδεικνύεται σε απολύτως απαραίτητο εργαλείο για την προώθηση δημοκρατικών πρωτοβουλιών, σε νέο στίβο για την πολιτική ανταλλαγή απόψεων (π.χ. η-εκλογική εκστρατεία και η-ψηφοφορία), και σε καθοριστικό όργανο, σε παγκόσμιο επίπεδο, για την άσκηση της ελευθερίας της έκφρασης (π.χ. ιστολόγια) και για την ανάπτυξη επιχειρηματικών δραστηριοτήτων, και έναν μηχανισμό για την προώθηση του ψηφιακού γραμματισμού και τη διάδοση των γνώσεων (η-μάθηση)• εκτιμώντας ότι το Διαδίκτυο προσφέρει επίσης αυξανόμενο αριθμό ευκαιριών σε ανθρώπους κάθε ηλικίας να επικοινωνούν με άλλους ανθρώπους, για παράδειγμα από διαφορετικά μέρη του κόσμου, και έτσι επεκτείνει το πεδίο προκειμένου οι χρήστες να εξοικειώνονται με άλλους πολιτισμούς και έτσι να ενισχύουν την κατανόηση άλλων λαών και πολιτισμών• λαμβάνοντας υπόψη ότι το Διαδίκτυο έχει επίσης αυξήσει την ποικιλομορφία των ειδησεογραφικών πηγών που έχουν στη διάθεσή τους τα άτομα τα οποία τώρα είναι σε θέση να αξιοποιούν τη ροή ειδήσεων από διάφορα σημεία του πλανήτη,
B. εκτιμώντας ότι οι κυβερνήσεις και οι οργανισμοί και τα ιδρύματα δημόσιου ενδιαφέροντος πρέπει να προσφέρουν το κατάλληλο ρυθμιστικό πλαίσιο και τα ενδεδειγμένα τεχνικά μέσα που θα επιτρέπουν στους πολίτες να συμμετέχουν ενεργά και αποτελεσματικά σε διοικητικές διαδικασίες μέσω εφαρμογών η-διακυβέρνησης,
Γ. λαμβάνοντας υπόψη ότι το Διαδίκτυο δίνει πλήρες νόημα στον ορισμό της ελευθερίας της έκφρασης, όπως κατοχυρώνεται στο άρθρο 11 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ιδίως στη διάσταση “ανεξάρτητα από σύνορα”,
Δ. εκτιμώντας ότι η διαφάνεια, ο σεβασμός της ιδιωτικότητας και το περιβάλλον εμπιστοσύνης μεταξύ των συμμετόχων του Διαδικτύου πρέπει να θεωρούνται απολύτως απαραίτητα στοιχεία προκειμένου να οικοδομηθεί ένα βιώσιμο όραμα ασφάλειας για το Διαδίκτυο,
Ε. λαμβάνοντας υπόψη ότι στο Διαδίκτυο η ελευθερία έκφρασης και η ιδιωτικότητα ενδέχεται ταυτόχρονα να ενισχύονται καλύτερα και να εκτίθενται περισσότερο σε εισβολές και περιορισμούς τόσο από ιδιωτικούς όσο και από δημόσιους παράγοντες,
ΣΤ. λαμβάνοντας υπόψη ότι, μέσω της ελευθερίας που προσφέρει, το Διαδίκτυο έχει επίσης χρησιμοποιηθεί ως βήμα για τη διατύπωση βίαιων μηνυμάτων, όπως αυτά που παρακινούν σκοπίμως σε τρομοκρατικές επιθέσεις, καθώς και οι ιστοθέσεις που μπορεί να παρακινούν συγκεκριμένα σε εγκληματικές πράξεις με κίνητρο το μίσος, και ότι οι απειλές από την εγκληματικότητα του κυβερνοχώρου ευρύτερα έχουν αυξηθεί παγκοσμίως και θέτουν σε κίνδυνο ανθρώπους (μεταξύ των οποίων παιδιά) και δίκτυα,
Ζ. εκτιμώντας ότι αυτά τα εγκλήματα πρέπει να απαντηθούν αποτελεσματικά και αποφασιστικά, χωρίς να αλλοιωθεί ο θεμελιωδώς ελεύθερος και ανοικτός χαρακτήρας του Διαδικτύου,
Η. εκτιμώντας ότι, σε μια δημοκρατική κοινωνία, οι πολίτες είναι αυτοί που δικαιούνται να παρατηρούν και να κρίνουν καθημερινά τις ενέργειες και τις πεποιθήσεις των κυβερνήσεών τους και των ιδιωτικών εταιριών που τους παρέχουν υπηρεσίες• λαμβάνοντας υπόψη ότι η ύπαρξη τεχνολογικά προηγμένων τεχνικών επιτήρησης, ορισμένες φορές σε συνδυασμό με την απουσία επαρκών νομικών εγγυήσεων σχετικά με τα όρια εφαρμογής τους, απειλεί ολοένα και περισσότερο αυτή την αρχή,
Θ. εκτιμώντας ότι τα άτομα έχουν το δικαίωμα να εκφράζονται ελεύθερα στο Διαδίκτυο (π.χ. περιεχόμενο παραγόμενο από τους χρήστες, ιστολόγια, κοινωνική δικτύωση), καθώς και ότι οι μηχανές αναζήτησης και η παροχή υπηρεσιών του Διαδικτύου έχουν διευκολύνει κατά πολύ την εξεύρεση πληροφοριών από άτομα, για παράδειγμα για άλλα άτομα• εκτιμώντας ωστόσο ότι υπάρχουν καταστάσεις κατά τις οποίες τα άτομα επιθυμούν να διαγράψουν πληροφορίες που διατηρούνται σε αυτές τις βάσεις δεδομένων• εκτιμώντας κατά συνέπεια ότι οι εταιρείες πρέπει να είναι σε θέση να εξασφαλίζουν ότι τα άτομα μπορούν να επιτύχουν τη διαγραφή δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα από βάσεις δεδομένων•
Ι. λαμβάνοντας υπόψη ότι τα τεχνολογικά άλματα ολοένα και περισσότερο καθιστούν δυνατή τη μυστική και ουσιαστικά μη εξιχνιάσιμη από τα άτομα επιτήρηση των δραστηριοτήτων των πολιτών στο Διαδίκτυο• εκτιμώντας ότι απλώς και μόνο η ύπαρξη τεχνολογιών επιτήρησης δεν δικαιολογεί αυτόματα τις χρήσεις τους, αλλά ότι το προεξάρχον συμφέρον της προστασίας των θεμελιωδών δικαιωμάτων των πολιτών πρέπει να καθορίζει τα όρια και τις επακριβείς συνθήκες υπό τις οποίες είναι δυνατόν να χρησιμοποιούνται παρόμοιες τεχνολογίες από τις δημόσιες αρχές ή από εταιρίες• λαμβάνοντας υπόψη ότι η καταπολέμηση της εγκληματικότητας στο Διαδίκτυο και των απειλών για μια ανοιχτή δημοκρατική κοινωνία τις οποίες συνιστούν ορισμένα άτομα και οργανώσεις όταν χρησιμοποιούν το Διαδίκτυο για να βλάψουν τα δικαιώματα των πολιτών, δεν πρέπει να σημαίνουν ότι τα κράτη μέλη έχουν το δικαίωμα να υποκλέπτουν και να παρακολουθούν όλη την κυκλοφορία δεδομένων στο Διαδίκτυο που λαμβάνει χώρα στην επικράτειά τους, είτε αυτό ισχύει για τους δικούς τους πολίτες είτε για την κυκλοφορία δεδομένων από το εξωτερικό• εκτιμώντας ότι η καταπολέμηση της εγκληματικότητας πρέπει να είναι ανάλογη με τη φύση του εγκλήματος•
ΙΑ. εκτιμώντας ότι η κλοπή ταυτότητας και η απάτη αποτελούν αυξανόμενο πρόβλημα το οποίο οι αρχές, οι πολίτες και οι εταιρείες μόλις τώρα αρχίζουν να αναγνωρίζουν, γεγονός που δημιουργεί σημαντικούς κινδύνους για την ασφάλεια, όσον αφορά την ολοένα και πιο έντονη χρήση του Διαδικτύου για ευρύ φάσμα σκοπών, μεταξύ των οποίων το εμπόριο και η ανταλλαγή εμπιστευτικών πληροφοριών,
ΙΒ. εκτιμώντας ότι πρέπει να υπενθυμιστεί ότι, προκειμένου για δικαιώματα όπως η ελευθερία της έκφρασης ή ο σεβασμός της ιδιωτικής ζωής, περιορισμοί στην άσκηση παρόμοιων δικαιωμάτων μπορούν να επιβάλλονται από δημόσιες αρχές μόνο εάν είναι σύμφωνοι με το νόμο, αναγκαίοι, ανάλογοι του προβλήματος και κατάλληλοι για μια δημοκρατική κοινωνία,
ΙΓ. εκτιμώντας ότι στο Διαδίκτυο υπάρχει σημαντικό χάσμα εξουσίας και γνώσεων μεταξύ εταιρειών και δημόσιων φορέων από τη μια πλευρά και επιμέρους χρηστών από την άλλη• εκτιμώντας κατά συνέπεια ότι πρέπει να δρομολογηθεί ανταλλαγή απόψεων σχετικά με τους απαραίτητους περιορισμούς στην “συγκατάθεση”, τόσο σε σχέση με το τι έχουν δικαίωμα οι εταιρείες και οι κυβερνήσεις να ζητούν από ένα χρήστη να αποκαλύψει όσο και σε σχέση με το σε ποιο βαθμό πρέπει να ζητείται από τα άτομα να εκχωρούν την ιδιωτικότητά τους και άλλα θεμελιώδη δικαιώματά τους προκειμένου να λάβουν ορισμένες υπηρεσίες ή άλλα προνόμια του Διαδικτύου,
ΙΔ. εκτιμώντας ότι λόγω του παγκόσμιου, ανοικτού και συμμετοχικού χαρακτήρα του, το Διαδίκτυο απολαμβάνει κατά κανόνα ελευθερία, αλλά ότι τούτο δεν καταργεί την ανάγκη προβληματισμού (σε εθνικό και διεθνές επίπεδο, τόσο σε δημόσιο, όσο και σε ιδιωτικό πλαίσιο) σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο μπορούν να γίνονται σεβαστές και να προστατεύονται οι θεμελιώδεις ελευθερίες των χρηστών του Διαδικτύου,
ΙΕ. εκτιμώντας ότι η πληθώρα θεμελιωδών δικαιωμάτων που πλήττονται στον κόσμο του Διαδικτύου περιλαμβάνουν, χωρίς να εξαντλούνται, το σεβασμό της ιδιωτικής ζωής (συμπεριλαμβανομένου του δικαιώματος για μόνιμη διαγραφή του προσωπικού ψηφιακού αποτυπώματος), την προστασία των δεδομένων, την ελευθερία έκφρασης, λόγου και συνεταιρίζεσθαι, την ελευθερία του Τύπου, την πολιτική έκφραση και συμμετοχή, την αποφυγή των διακρίσεων και την εκπαίδευση• εκτιμώντας ότι το περιεχόμενο παρόμοιων δικαιωμάτων, συμπεριλαμβανομένου του πεδίου εφαρμογής και του εύρους τους, του επιπέδου προστασίας που παρέχεται από τα δικαιώματα αυτά και των απαγορεύσεων κατάχρησης τέτοιων δικαιωμάτων, πρέπει να διέπεται από τους κανόνες σχετικά με την προστασία των ανθρωπίνων και θεμελιωδών δικαιωμάτων τους οποίους εγγυώνται τα Συντάγματα των κρατών μελών, οι διεθνείς συνθήκες ανθρωπίνων δικαιωμάτων, συμπεριλαμβανομένης της σύμβασης για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και θεμελιωδών ελευθεριών, οι γενικές αρχές του κοινοτικού δικαίου και ο Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και/ή άλλες σχετικές διατάξεις του εθνικού, του διεθνούς και του κοινοτικού δικαίου, στους αντίστοιχους τομείς εφαρμογής τους,
ΙΣΤ.λαμβάνοντας υπόψη ότι όλοι οι εμπλεκόμενοι παράγοντες που δραστηριοποιούνται στο Διαδίκτυο πρέπει να αναλάβουν τις αντίστοιχες ευθύνες τους και να συμμετέχουν σε βήματα συζήτησης όπου εξετάζονται πιεστικά και σημαντικά ζητήματα που συνδέονται με τη διαδικτυακή δραστηριότητα, έτσι ώστε να αναζητηθούν και να προωθηθούν κοινές λύσεις,
ΙΖ. εκτιμώντας ότι ο η-αναλφαβητισμός θα αποτελέσει τον νέο αναλφαβητισμό του 21ου αιώνα• εκτιμώντας κατά συνέπεια ότι η εξασφάλιση του ότι όλοι οι πολίτες έχουν πρόσβαση στο Διαδίκτυο είναι ισοδύναμη με την εξασφάλιση του ότι όλοι οι πολίτες έχουν πρόσβαση στην εκπαίδευση, και ότι δεν επιτρέπεται κυβερνήσεις ή ιδιωτικές εταιρίες να στερούν εκδικητικά την εν λόγω πρόσβαση από τους πολίτες• ότι δεν πρέπει να γίνεται κατάχρηση της εν λόγω πρόσβασης σε επιδίωξη παράνομων δραστηριοτήτων• ότι είναι σημαντικό να αντιμετωπιστούν ζητήματα που τώρα παρουσιάζονται, όπως η ουδετερότητα των δικτύων, η διαλειτουργικότητα, η παγκόσμια προσπελασιμότητα σε όλους τους διαδικτυακούς κόμβους, και η χρήση ανοικτών μορφών και προτύπων,
ΙΗ. λαμβάνοντας υπόψη ότι ο διεθνής, πολυπολιτισμικός και ιδιαίτερα πολύγλωσσος χαρακτήρας του Διαδικτύου δεν υποστηρίζεται ακόμη επαρκώς από την τεχνική υποδομή και τα πρωτόκολλα του παγκόσμιου ιστού,
ΙΘ. εκτιμώντας ότι, στη συνεχιζόμενη διαδικασία για τον “Χάρτη των Δικαιωμάτων του Διαδικτύου”, είναι σημαντικό να ληφθούν υπόψη όλες οι ερευνητικές προσπάθειες που έχουν αναληφθεί στο πεδίο αυτό, περιλαμβανομένων των των πρόσφατων σχετικών μελετών της ΕΕ ,
Κ. εκτιμώντας ότι η οικονομική δραστηριότητα είναι σημαντική για την περαιτέρω δυναμική ανάπτυξη του Διαδικτύου, ενώ η διασφάλιση της οικονομικής του αποτελεσματικότητας πρέπει να εξασφαλίζεται με τον θεμιτό ανταγωνισμό και την προστασία των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας με τους αναγκαίους, ανάλογους και κατάλληλους τρόπους,
ΚΑ.εκτιμώντας ότι πρέπει να διατηρηθεί η κατάλληλη ισορροπία μεταξύ της επαναχρησιμοποίησης των πληροφοριών του δημόσιου τομέα, η οποία δημιουργεί χωρίς προηγούμενο ευκαιρίες για δημιουργικό και πολιτιστικό πειραματισμό και ανταλλαγές, αφενός, και της προστασίας των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας, αφετέρου,
ΚΒ.λαμβάνοντας υπόψη ότι σε ολόκληρο τον κόσμο, εταιρείες του τομέα των τεχνολογιών της πληροφορίας και της επικοινωνίας (ΤΠΕ) αντιμετωπίζουν αυξανόμενη πίεση από κυβερνήσεις να συμμορφωθούν με εγχώριους νόμους και πολιτικές, με τρόπο που ενδέχεται να αντιβαίνει στα διεθνώς αναγνωρισμένα ανθρώπινα δικαιώματα της ελευθερίας της έκφρασης και της ιδιωτικότητας• λαμβάνοντας υπόψη ότι έχουν ληφθεί θετικά μέτρα, μεταξύ των οποίων και εκείνα που έλαβε μια πολυσυμμετοχική ομάδα εταιρειών, οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών (συμπεριλαμβανομένων ομάδων που ασχολούνται με τα ανθρώπινα δικαιώματα και την ελευθερία του Τύπου), επενδυτών και πανεπιστημιακών, που έχουν δημιουργήσει μια συνεργατική προσέγγιση με στόχο την προστασία και προώθηση της ελευθερίας της έκφρασης και της ιδιωτικότητας στον τομέα της ΤΠΕ και έχουν σχηματίσει την Παγκόσμια Πρωτοβουλία Διαδικτύου (GNI) ,
ΚΓ. λαμβάνοντας υπόψη ότι οι ισχυροί κανόνες προστασίας δεδομένων αποτελούν μείζον μέλημα της ΕΕ και των πολιτών της και ότι η αιτιολογική σκέψη 2 της οδηγίας 95/46/ΕΚ για την προστασία δεδομένων αναφέρει σαφώς ότι η τεχνολογία (δηλαδή τα συστήματα επεξεργασίας δεδομένων) “υπηρετεί τον άνθρωπο” και ότι πρέπει να σέβεται “τις θεμελιώδεις ελευθερίες και τα δικαιώματά τους, και ιδίως την ιδιωτική ζωή, και να συμβάλλει στην οικονομική και κοινωνική πρόοδο, στην ανάπτυξη των εμπορικών συναλλαγών καθώς και στην ευημερία του ατόμου”,
1. απευθύνει στο Συμβούλιο τις ακόλουθες συστάσεις:
Πλήρης και ασφαλής πρόσβαση στο Διαδίκτυο για όλους
α) να συμμετάσχει σε προσπάθειες ώστε το Διαδίκτυο να μετατραπεί σε σημαντικό εργαλείο ενδυνάμωσης των χρηστών, σε περιβάλλον που επιτρέπει την εξέλιξη προσεγγίσεων “από τα κάτω” και της η-δημοκρατίας, εξασφαλίζοντας ταυτόχρονα ότι θα δημιουργηθούν ουσιαστικές δικλίδες ασφαλείας, δεδομένου ότι είναι δυνατόν να αναπτυχθούν στη σφαίρα αυτή νέες μορφές ελέγχου και λογοκρισίας• η ελευθερία και η προστασία της ιδιωτικής ζωής στην οποία απολαμβάνουν οι χρήστες στο Διαδίκτυο πρέπει να είναι πραγματικές και όχι πλασματικές•
β) να αναγνωρίσει ότι το Διαδίκτυο μπορεί να αποτελέσει εξαιρετική ευκαιρία για την ενίσχυση της ιδιότητας του ενεργού πολίτη και ότι, από την άποψη αυτή, ένα από τα κεντρικά στοιχεία είναι η πρόσβαση στα δίκτυα και στο περιεχόμενο• να συστήσει την περαιτέρω ανάπτυξη του ζητήματος αυτού με βάση την παραδοχή ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να συμμετέχει στην κοινωνία των πληροφοριών και ότι οι θεσμοί και οι συμμέτοχοι σε όλα τα επίπεδα έχουν γενική ευθύνη να βοηθούν σε αυτήν την εξέλιξη έτσι ώστε να αντιμετωπιστούν οι δίδυμες νέες προκλήσεις του η-αναλφαβητισμού και του δημοκρατικού αποκλεισμού στην ηλεκτρονική εποχή •
γ) να καλέσει τα κράτη μέλη της ΕΕ να ανταποκριθούν σε μια κοινωνία που έχει ολοένα και μεγαλύτερη επίγνωση των πληροφοριών και να βρουν τρόπο να προσφέρουν μεγαλύτερη διαφάνεια στη διαδικασία λήψης αποφάσεων, μέσω της διεύρυνσης των δυνατοτήτων πρόσβασης των πολιτών στις πληροφορίες που διατηρούν οι κυβερνήσεις, ώστε να δοθεί στους πολίτες η δυνατότητα να επωφελούνται από τις πληροφορίες αυτές, και να εφαρμόσει την ίδια αρχή και για τις πληροφορίες που εκείνο διαθέτει•
δ) να εξασφαλίσει, σε συνεργασία με άλλους εμπλεκόμενους παράγοντες, ότι η ασφάλεια, η ελευθερία της έκφρασης και η προστασία της ιδιωτικότητας, καθώς και το ανοικτό πνεύμα στο Διαδίκτυο δεν θα προσεγγίζονται ως ανταγωνιστικοί στόχοι, αλλά αντιθέτως θα επιτυγχάνονται ταυτόχρονα στο πλαίσιο ενός συνολικού οράματος που θα δίνει ικανοποιητικές απαντήσεις σε όλες αυτές τις επιτακτικές ανάγκες•
ε) να εξασφαλίσει ότι τα νόμιμα δικαιώματα των ανηλίκων για προστασία από βλάβη, όπως προδιαγράφονται από τη σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τα δικαιώματα του παιδιού και όπως αντικατοπτρίζονται στη νομοθεσία της ΕΕ, αντανακλώνται πλήρως σε όλες τις σχετικές δράσεις, μέσα ή αποφάσεις που συνδέονται με την ενίσχυση της ασφάλειας και της ελευθερίας στο Διαδίκτυο•
Ισχυρή δέσμευση στην καταπολέμηση της εγκληματικότητας στον κυβερνοχώρο
στ) να καλέσει την Προεδρία του Συμβουλίου και την Επιτροπή να εξετάσουν και να αναπτύξουν μια συνολική στρατηγική για την καταπολέμηση της εγκληματικότητας στον κυβερνοχώρο, σύμφωνα, μεταξύ άλλων, με τη Σύμβαση για την Εγκληματικότητα στον Κυβερνοχώρο του Συμβουλίου της Ευρώπης, συμπεριλαμβανομένων των τρόπων αντιμετώπισης του ζητήματος της “κλοπής ταυτότητας” και της απάτης σε επίπεδο ΕΕ, σε συνεργασία τόσο με παρόχους υπηρεσιών Διαδικτύου όσο και με οργανώσεις χρηστών, καθώς και με τις αστυνομικές αρχές που ασχολούνται με την εγκληματικότητα η οποία συνδέεται με την τεχνολογία της πληροφορίας, και να διατυπώσουν πρόταση σχετικά με τον τρόπο πραγματοποίησης εκστρατειών ευαισθητοποίησης και της πρόληψης παρόμοιων εγκλημάτων, εξασφαλίζοντας παράλληλα ότι η χρήση του Διαδικτύου είναι ασφαλής και ελεύθερη για όλους• ζητεί τη δημιουργία μιας υπηρεσίας της ΕΕ για βοήθεια προς τα θύματα κλοπής ταυτότητας και απάτης σχετικά με την ταυτότητα•
ζ) να ενθαρρύνει τον προβληματισμό σχετικά με την απαραίτητη συνεργασία μεταξύ παραγόντων του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα στον τομέα αυτό και σχετικά με την ενίσχυση της συνεργασίας στον τομέα της επιβολής του νόμου, σε συνδυασμό με κατάλληλη κατάρτιση για τις αρχές επιβολής του νόμου και τις δικαστικές αρχές, όπου θα περιλαμβάνεται•και η κατάρτιση σε θέματα προστασίας των θεμελιωδών δικαιωμάτων• να αναγνωρίσει την ανάγκη για μερισμό των ευθυνών, αλλά και τα οφέλη της συρρύθμισης και της αυτορύθμισης, που αποτελούν εναλλακτικούς ή συμπληρωματικούς προς την παραδοσιακή νομοθεσία μηχανισμούς•
η) να εξασφαλίσει ότι το έργο που έχει αναληφθεί στο πλαίσιο του σχεδίου “Check the Web” και οι πρόσφατες πρωτοβουλίες που αποβλέπουν στη βελτίωση της κυκλοφορίας των πληροφοριών σχετικά με την εγκληματικότητα στον κυβερνοχώρο, μεταξύ άλλων με τη δημιουργία εθνικών μηχανισμών υλοποίησης και ενός ευρωπαϊκού μηχανισμού υλοποίησης για την αναφορά αδικημάτων που διαπράττονται στο Διαδίκτυο (δημιουργία ευρωπαϊκής πλατφόρμας για την εγκληματικότητα στον κυβερνοχώρο από τηνEuropol) είναι αναγκαία, αναλογικά και ενδεδειγμένα και συνοδεύονται από όλες τις αναγκαίες διασφαλίσεις•
θ) να ενθαρρύνει προγράμματα για την προστασία των παιδιών και τη διαπαιδαγώγηση των γονέων τους, όπως ορίζεται στο δίκαιο της ΕΕ σχετικά με τους νέους η-κινδύνους, και να πραγματοποιήσει εκτίμηση της αποτελεσματικότητας των υφιστάμενων προγραμμάτων μέχρι στιγμής• κατά τη διαδικασία αυτή, να δώσει ιδιαίτερη προσοχή στα διαδικτυακά παιχνίδια, τα οποία στοχεύουν κατά κύριο λόγο στα παιδιά και τους νέους•
ι) να ενθαρρύνει όλους τους κατασκευαστές υπολογιστών της ΕΕ να προεγκαθιστούν λογισμικό προστασίας παιδιών που μπορεί να ενεργοποιηθεί με ευκολία•
ια) να προχωρήσει στην έγκριση της οδηγίας για τα ποινικά μέτρα με στόχο την επιβολή των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας, μετά από αξιολόγηση, στο φως της σύγχρονης έρευνας της καινοτομίας, σχετικά με το κατά πόσον είναι αναγκαία και αναλογική, και με παράλληλη απαγόρευση, κατά την επιδίωξη του σκοπού αυτού, της συστηματικής παρακολούθησης και επιτήρησης όλων των δραστηριοτήτων των χρηστών στο Διαδίκτυο, και εξασφαλίζοντας ότι οι ποινές θα είναι ανάλογες προς τις διαπραττόμενες παραβάσεις• στο πλαίσιο αυτό, πρέπει επίσης να υπάρχει σεβασμός της ελευθερίας έκφρασης και του συνεταιρίζεσθαι των επιμέρους χρηστών και να καταπολεμούνται τα κίνητρα για παραβιάσεις των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας στον κυβερνοχώρο, συμπεριλαμβανομένων ορισμένων υπερβολικών περιορισμών πρόσβασης τους οποίους θέτουν οι ίδιοι οι κάτοχοι των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας•
ιβ) να εξασφαλίσει ότι η έκφραση αμφιλεγόμενων πολιτικών αντιλήψεων μέσω του Διαδικτύου δεν υπόκειται σε ποινική δίωξη•
ιγ) να εξασφαλίσει ότι δεν υπάρχουν νόμοι ή πρακτικές που περιορίζουν ή ποινικοποιούν το δικαίωμα των δημοσιογράφων και των μέσων ενημέρωσης να συγκεντρώνουν και να διανέμουν πληροφορίες για δημοσιογραφικούς σκοπούς•
Αδιάπτωτη προσοχή στην απόλυτη προστασία και την ενισχυμένη προώθηση των θεμελιωδών δικαιωμάτων στο Διαδίκτυο
ιδ) να λάβει υπόψη ότι η “ψηφιακή ταυτότητα” γίνεται ολοένα και περισσότερο τμήμα του “εαυτού” μας και ότι, κατά συνέπεια, πρέπει να προστατεύεται ικανοποιητικά και αποτελεσματικά από επεμβάσεις τόσο ιδιωτικών όσο και δημόσιων παραγόντων – έτσι, το συγκεκριμένο σύνολο δεδομένων που συνδέεται οργανικά με την “ψηφιακή ταυτότητα” ενός ατόμου πρέπει να οριστεί και να προστατεύεται και όλα τα στοιχεία του να θεωρούνται απαράγραπτα, προσωπικά, μη οικονομικά και μη εμπορεύσιμα δικαιώματα• να λάβει δεόντως υπόψη τη σημασία της ανωνυμίας, της ψευδωνυμίας και του ελέγχου της ροής πληροφοριών για την ιδιωτικότητα και το γεγονός ότι πρέπει να παρέχονται στους χρήστες η εκπαίδευση και τα μέσα για την αποτελεσματική προστασία της, π.χ. μέσω διαφόρων διαθέσιμων τεχνολογιών ενίσχυσης της ιδιωτικότητας•
ιε) να εξασφαλίσει ότι τα κράτη μέλη που παρακολουθούν και επιβλέπουν την κυκλοφορία δεδομένων, ανεξάρτητα από το αν αυτό εφαρμόζεται στους πολίτες τους ή σε κυκλοφορία δεδομένων από το εξωτερικό, δρουν με απόλυτο σεβασμό των προϋποθέσεων και των διασφαλίσεων που επιβάλλει η νομοθεσία• να καλέσει τα κράτη μέλη να εξασφαλίσουν ότι οι εξ αποστάσεως έρευνες, εάν προβλέπονται από την εθνική νομοθεσία, θα διενεργούνται στη βάση έγκυρου εντάλματος έρευνας που έχει εκδοθεί από τις αρμόδιες δικαστικές αρχές• σημειωτέον ότι οι απλουστευμένες διαδικασίες για τη διεξαγωγή ερευνών εξ αποστάσεως, σε σύγκριση με τις άμεσες έρευνες, είναι απαράδεκτες, δεδομένου ότι παραβιάζουν το κράτος δικαίου και το δικαίωμα στην ιδιωτικότητα•
ιστ) να αναγνωρίσει τον κίνδυνο που παρουσιάζουν ορισμένες μορφές προστασίας και ελέγχου του Διαδικτύου που αποβλέπουν επίσης στην καταγραφή κάθε “ψηφιακού βήματος” ενός χρήστη, με στόχο να δημιουργηθεί ένα προφίλ του χρήστη και να “βαθμολογηθεί”• πρέπει να καταστεί σαφές ότι παρόμοιες τεχνικές θα πρέπει να αξιολογούνται πάντοτε με βάση την αναγκαιότητά τους και την αναλογικότητά τους στο φως των στόχων που επιδιώκουν να επιτύχουν• πρέπει να τονισθεί επίσης η ανάγκη για ενισχυμένη επίγνωση συγκατάθεση κατόπιν ενημέρωσης των χρηστών σε σχέση με τις η-δραστηριότητές τους συμπεριλαμβανομένου του μερισμού προσωπικών δεδομένων (π.χ. η περίπτωση των κοινωνικών δικτύων)•
ιζ) να καλέσει τα κράτη μέλη να ταυτοποιήσουν όλους τους φορείς που εφαρμόζουν επιτήρηση του δικτύου και να συντάσσουν δημόσια προσπελάσιμες σχετικές ετήσιες εκθέσεις, έτσι ώστε να εξασφαλίζεται η νομιμότητα, η αναλογικότητα και η διαφάνεια•
ιη) να εξετάσει και να προδιαγράψει όρια στην “συγκατάθεση” που, είτε οι κυβερνήσεις είτε ιδιωτικές εταιρίες, μπορούν να απαιτούν και να αποσπούν από τους χρήστες, προκειμένου αυτοί να παραιτούνται από ένα μέρος της ιδιωτικότητάς τους, δεδομένου ότι υπάρχει σαφής ανισομέρεια διαπραγματευτικής ισχύος και γνώσεων μεταξύ των μεμονωμένων χρηστών και των εν λόγω φορέων•
ιθ) να περιορίσει αυστηρά, να οριοθετήσει και να ρυθμίσει τις περιπτώσεις κατά τις οποίες μια ιδιωτική εταιρεία του Διαδικτύου μπορεί να υποχρεωθεί να αποκαλύψει δεδομένα σε κρατικές αρχές, και να εξασφαλιστεί επιπλέον ότι η χρήση αυτών των δεδομένων από κρατικές αρχές υπόκειται στα αυστηρότερα δυνατά πρότυπα προστασίας δεδομένων• να θεσπίσει αποτελεσματικούς ελέγχους και αξιολογήσεις της διαδικασίας αυτής•
κ) να τονίσει τη σημασία της δυνατότητας των χρηστών του Διαδικτύου να διευρύνουν το δικαίωμά τους να ζητούν τη μόνιμη διαγραφή των προσωπικών δεδομένων τους που βρίσκονται σε ιστοθέσεις του Διαδικτύου ή σε οποιοδήποτε άλλο μέσο αποθήκευσης δεδομένων που ανήκει σε τρίτον• να εξασφαλίσει τον σεβασμό μιας τέτοιας απόφασης των χρηστών από τους φορείς παροχής υπηρεσιών Διαδικτύου, υπηρεσιών ηλερκτρονικού εμπορίου και υπηρεσιών της κοινωνίας της πληροφορίας• να εξασφαλίσει ότι τα κράτη μέλη φροντίζουν για την αποτελεσματική εφαρμογή του δικαιώματος των πολιτών να έχουν πρόσβαση στα προσωπικά δεδομένα τους και, ενδεχομένως, να επιβάλλουν τη διαγραφή των δεδομένων αυτών ή την απόσυρσή τους από ιστοθέσεις•
κα) να καταδικάσει τη λογοκρισία που επιβάλλεται από τις κυβερνήσεις στο περιεχόμενο που είναι δυνατόν να αναζητηθεί σε ιστοθέσεις του Διαδικτύου, ιδίως όταν τέτοιοι περιορισμοί μπορούν να “παγώνουν” τον πολιτικό λόγο•
κβ) να καλέσει τα κράτη μέλη να εξασφαλίσουν ότι η ελευθερία έκφρασης δεν υπόκειται σε αυθαίρετους περιορισμούς από τη δημόσια και/ή την ιδιωτική σφαίρα και να αποφεύγουν κάθε διοικητικό ή νομοθετικό μέτρο που θα μπορούσε να λειτουργήσει κατασταλτικά σε όλες τις πτυχές της ελευθερίας του λόγου•
κγ) να υπενθυμίσει ότι η ΄διαβίβαση προσωπικών δεδομένων σε τρίτες χώρες πρέπει να γίνεται σύμφωνα με τα όσα ορίζονται, μεταξύ άλλων, στην οδηγία αριθ. 95/46/ΕΚ και στην απόφαση πλαίσιο αριθ. 2008/977/ΔΕΥ•
κδ) να επισύρει την προσοχή στο γεγονός ότι η ανάπτυξη του “Διαδικτύου των πραγμάτων” και η χρήση συστημάτων αναγνώρισης ραδιοσυχνοτήτων (RFID) δεν πρέπει να παρακάμπτει την προστασία των δεδομένων και των δικαιωμάτων των πολιτών•
κε) να καλέσει τα κράτη μέλη να εφαρμόσουν ορθά την οδηγία 95/46/EΚ σχετικά με τα προσωπικά δεδομένα σε σχέση με το Διαδίκτυο• να υπενθυμίσει στα κράτη μέλη ότι η εν λόγω οδηγία, και ιδίως το άρθρο 8, έχει εφαρμογή ανεξάρτητα από την τεχνολογία που χρησιμοποιείται για την επεξεργασία των προσωπικών δεδομένων και ότι οι διατάξεις της ζητούν από τα κράτη μέλη να προσφέρουν το δικαίωμα προσφυγής και αποζημίωσης για παραβιάσεις (άρθρα 22, 23 και 24)•
κστ) να ενθαρρύνει την ενσωμάτωση των θεμελιωδών αρχών του “Χάρτη Δικαιωμάτων στο Διαδίκτυο” στη διαδικασία έρευνας και ανάπτυξης εργαλείων και εφαρμογών σχετικών με το Διαδίκτυο και στην προώθηση της αρχής της “ιδιωτικότητας βάσει σχεδιασμού”, σύμφωνα με την οποία οι απαιτήσεις ιδιωτικότητας και προστασίας των δεδομένων πρέπει να εισάγονται στο συντομότερο δυνατό στάδιο στον κύκλο ζωής των νέων τεχνολογικών εξελίξεων έτσι ώστε να εξασφαλίζεται ένα φιλικό για τους χρήστες περιβάλλον για τους πολίτες•
κζ) να υποστηρίξει και να ζητήσει την ενεργό συμμετοχή του Ευρωπαίου Επόπτη Προστασίας Δεδομένων και της ομάδας εργασίας του άρθρου 29 στην ανάπτυξη ευρωπαϊκής νομοθεσίας σχετικά με τις διαδικτυακές δραστηριότητες που έχουν ενδεχόμενο αντίκτυπο στην προστασία δεδομένων•
κη) να καλέσει την Επιτροπή να εκπονήσει εις βάθος μελέτη των πτυχών ιδιωτικότητας των διαδικτυακών διαφημίσεων•
Διεθνή εγχειρήματα
κθ) να ζητήσει από όλους τους παράγοντες του Διαδικτύου να συμμετάσχουν στη συνεχιζόμενη διαδικασία για τον “Χάρτη των Δικαιωμάτων στο Διαδίκτυο” που στηρίζεται στα υφιστάμενα θεμελιώδη δικαιώματα, θα προωθεί την επιβολή τους και θα καλλιεργεί την αναγνώριση αρχών που τώρα εμφανίζονται• από την άποψη αυτή, ηγετικό ρόλο έχει να διαδραματίσει ο δυναμικός συνασπισμός για τον Χάρτη των Δικαιωμάτων του Διαδικτύου•
λ) να εξασφαλίσει ότι, στο πλαίσιο αυτό εξετάζονται μια πρωτοβουλία πολυσυμμετοχική, πολυεπίπεδη και προσανατολισμένη στις διεργασίες, καθώς και ένα μείγμα μεταξύ παγκόσμιων και τοπικών πρωτοβουλιών, για τον καθορισμό και την προστασία των δικαιωμάτων των χρηστών του Διαδικτύου έτσι ώστε να εξασφαλιστεί η νομιμότητα, η υπευθυνότητα και αποδοχή της διαδικασίας•
λα) να αναγνωρίσει ότι ο παγκόσμιος και ανοιχτός χαρακτήρας του Διαδικτύου απαιτεί παγκόσμια πρότυπα για την προστασία δεδομένων, την ασφάλεια και την ελευθερία του λόγου• στο πλαίσιο αυτό, να καλέσει τα κράτη μέλη και την Επιτροπή να αναλάβουν την πρωτοβουλία της διαμόρφωσης τέτοιων προτύπων• να χαιρετίσει το ψήφισμα της 30ής διεθνούς διάσκεψης επιτρόπων προστασίας δεδομένων και ιδιωτικότητας, που πραγματοποιήθηκε στο Στρασβούργο στις 15-17 Οκτωβρίου 2008, για την επείγουσα ανάγκη της προστασίας τς ιδιωτικότητας σε ένα κόσμο χωρίς σύνορα και της διατύπωσης μιας κοινής πρότασης για τον καθορισμό διεθνών προτύπων ιδιωτικότητας και προστασίας προσωπικών δεδομένων• να ζητήσει από όλους της συμμετόχους της ΕΕ (του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα) να πάρουν μέρος σε αυτό τον προβληματισμό•
λβ) να τονίσει τη σημασία της ανάπτυξης ενός πραγματικού ηλεκτρονικού βήματος διαλόγου στο Διαδίκτυο, όπου οι πολίτες της Ένωσης θα μπορούν να έχουν μια πιο διαδραστική συζήτηση με τους παράγοντες χάραξης πολιτικής και άλλους θεσμικούς συμμετόχους•
λγ) να ενθαρρύνει την ενεργό συμμετοχή της ΕΕ σε διάφορα διεθνή βήματα που ασχολούνται με τις παγκόσμιες και τις τοπικές πτυχές του Διαδικτύου, όπως το Φόρουμ Διακυβέρνησης Διαδικτύου (IGF)•
λδ) να συμμετάσχει, μαζί με όλους τους αρμόδιους παράγοντες της ΕΕ στη δημιουργία ενός Ευρωπαϊκού Φόρουμ Διακυβέρνησης Διαδικτύου το οποίο θα πραγματοποιήσει απολογισμό της εμπειρίας που έχει αποκτηθεί από τα εθνικά Φόρουμ, θα λειτουργεί ως περιφερειακός πόλος και θα αναμεταδίδει αποτελεσματικότερα τα ζητήματα, τις θέσεις και τον προβληματισμό πανευρωπαϊκής κλίμακας στα επικείμενα διεθνή Φόρουμ•
o
o o
2. αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει την παρούσα σύσταση στο Συμβούλιο και, για ενημέρωση, στην Επιτροπή.
ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ
Θεμελιώδη δικαιώματα στο Διαδίκτυο – ενισχυμένα και απειλούμενα ταυτοχρόνως
Ζούμε σε μια εποχή όπου ο καθένας, από τις κυβερνήσεις έως την αστυνομία, τις ιδιωτικές εταιρίες, ακόμη και τους εγκληματίες, επιδιώκει την όσο το δυνατό μεγαλύτερη πρόσβαση στα ιδιωτικά ηλεκτρονικά μας δεδομένα. Ειδικότερα το Διαδίκτυο προσφέρει λεπτομέρειες για την ιδιωτική ζωή μας οι οποίες ήταν αδιανόητες προηγουμένως• ακόμη και ένα απλό κλικ σε έναν ιστότοπο παράγει δεδομένα τα οποία θα μπορούσαν ενδεχομένως να χρησιμοποιήσουν ή να καταχραστούν οι υπεύθυνοι μάρκετινγκ, οι υπηρεσίες συλλογής πληροφοριών ή οι κλέφτες ταυτότητας.
Έτσι, το να εξασφαλιστεί η προστασία του θεμελιώδους δικαιώματος στην ιδιωτικότητα στο Διαδίκτυο είναι ένα από τα πλέον επείγοντα καθήκοντα που αντιμετωπίζουμε ως νομοθέτες. Πρόκειται επίσης για μια από τις πιο ακανθώδεις δεοντολογικές, νομικές, τεχνολογικές και πολιτικές προκλήσεις που έχουν αντιμετωπίσει ποτέ οι κοινωνίες μας.
Είναι σαφές στον καθένα ότι το Διαδίκτυο μπορεί να αποτελέσει εργαλείο επέκτασης των θεμελιωδών μας δικαιωμάτων, δεδομένου ότι μας ενδυναμώνει με απεριόριστες πληροφορίες και μας συνδέει με άτομα και κοινότητες από ολόκληρο τον κόσμο. Λιγότερο σαφές έχει γίνει σε πολλούς ότι, στη διαδικασία αυτή, το Διαδίκτυο αποτελεί επίσης ένα σοβαρότατο κίνδυνο για τα θεμελιώδη δικαιώματα μας, δεδομένου ότι ενδεχομένως μας εκθέτει σε ύπουλη επιτήρηση, ενώ παράλληλα χρησιμεύει ως εργαλείο για εγκληματίες ακόμη και τρομοκράτες. Και το λιγότερο σαφές από όλα είναι πώς μπορούμε να ρυθμίσουμε το Διαδίκτυο με τέτοιο τρόπο ώστε να μας επιτρέπει να αντλούμε τα οφέλη του, περιορίζοντας παράλληλα τους απολύτως υπαρκτούς σοβαρούς κινδύνους κατάχρησης. Αυτός ο υπολογισμός δυσχεραίνεται ακόμη περισσότερο εξαιτίας της εγγενούς φύσης του Διαδικτύου που είναι ένα αποκεντρωμένο δίκτυο καθοδηγούμενο από τους χρήστες, το οποίο δεν ελέγχεται από καμιά κυβέρνηση και υπερβαίνει σχεδόν όλα τα σύνορα.
Κατά συνέπεια, η ανά χείρας έκθεση επιδιώκει να καταδείξει πώς μπορούμε να προστατέψουμε και να προωθήσουμε τις θεμελιώδεις ελευθερίες των ατόμων σε ένα διαδικτυακό περιβάλλον. Στα βασικά στοιχεία της απάντησής μας, πρέπει να συγκαταλέγονται :
– η συμμετοχή όλων των ενδιαφερόμενων,
– η δράση σε διάφορα επίπεδα, με αξιοποίηση των υφιστάμενων εθνικών, περιφερειακών και διεθνών μηχανισμών και παρατήρηση του πώς εφαρμόζονται αυτοί στη σημερινή νομοθετική πρακτική,
– η ανταλλαγή βέλτιστων πρακτικών, και
– η ανταπόκριση στις ανάγκες και τα προβλήματα διαφόρων τύπων χρηστών του Διαδικτύου και πολλών (και συνεχώς εξελισσόμενων) ειδών διαδικτυακών δραστηριοτήτων.
Η επίτευξη της κατάλληλης ισορροπίας μεταξύ ιδιωτικότητας και ασφάλειας βρίσκεται στην καρδιά της αποστολής μας. Θα απαιτήσει συνεχή επαγρύπνηση και αναστόχευση, έτσι ώστε να μπορούμε διαρκώς να συμβαδίζουμε με την ακατάσχετη πρόοδο της τεχνολογίας. Πρέπει να εξετάζουμε προσεκτικά ανησυχίες ασφαλείας κάθε είδους, από ζητήματα εθνικής ασφάλειας, έως την ασφάλεια και αξιοπιστία των δικτύων μας και την προσωπική ασφάλεια των ατόμων που μοιράζονται τα δεδομένα τους στο Διαδίκτυο. Εάν η μέριμνα για ένα ασφαλέστερο Διαδίκτυο αποτελεί θεμιτό στόχο των κοινωνιών μας, τότε πρέπει να αντιμετωπίσουμε και να περιορίσουμε τη χρήση των τεχνικών επιτήρησης και παρακολούθησης που θα μπορούσαν να απειλήσουν τις θεμελιώδεις ελευθερίες μας, ιδίως όταν η αναγκαιότητα η αναλογικότητα και η αποτελεσματικότητά τους αμφισβητούνται. Η ευελιξία, η προσαρμοσιμότητα και η λογοδοσία πρέπει να είναι τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα κάθε νομοθεσίας και κάθε προγράμματος που θα αναπτύξουμε, έτσι ώστε αυτά να μπορούν πάντοτε να βρίσκονται ένα βήμα μπροστά από τις εξελισσόμενες τεχνολογίες.
Το Διαδίκτυο μπορεί επίσης να ενισχύσει σε σημαντικό βαθμό άλλα θεμελιώδη δικαιώματα, όπως είναι η ελευθερία του λόγου, της πολιτικής δράσης και του συνεταιρίζεσθαι – αλλά εξίσου εύκολα μπορεί και να τις υπονομεύσει. Πρόσφατο παράδειγμα αυτής της συζήτησης ήταν η νομοθετική πρωτοβουλία για την παρακολούθηση του λόγου στο Διαδίκτυο με στόχο την πρόληψη τρομοκρατικών επιθέσεων. Πρόκειται για κλασσικό παράδειγμα νομοθεσίας η οποία, αν δεν έχει προσαρμοσθεί πολύ στενά στην επίτευξη των στόχων της, θα μπορούσε να ανοίξει την πόρτα σε επιτήρηση μαζικής κλίμακας, “παγώνοντας” έτσι τον πολιτικό λόγο των ατόμων που βρίσκονται στην καρδιά μιας δημοκρατικής κοινωνίας.
Η εξεύρεση της σωστής ισορροπίας σε παρόμοια ζητήματα έχει κεφαλαιώδη σημασία. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το Διαδίκτυο έχει εφοδιάσει τους εγκληματίες με ένα ισχυρό νέο οπλοστάσιο εργαλείων και είναι επίσης αναμφίβολο ότι πρέπει να εμποδιστούν οι τρομοκράτες από το να χρησιμοποιήσουν το Διαδίκτυο για το σχεδιασμό και την εκτέλεση επιθέσεων. Παρομοίως, οι κοινωνίες μας δικαίως απαιτούν να κατασταλεί η παιδική πορνογραφία στο Διαδίκτυο. Τέτοιοι εγκληματίες που δημιουργούν απτούς κινδύνους, αμβλύνουν την αντίσταση των πολιτών μας σε αστυνομικές εκκλήσεις για ευρείας κλίμακας επιτήρηση του Διαδικτύου – το οποίο από τη φύση του είναι “μη απτό”. Πρέπει να αντισταθούμε σε αυτή την τάση. Οι νόμοι μας πρέπει να είναι αποτελεσματικοί για την καταπολέμηση του εγκλήματος, όχι όμως και υπερβολικοί. Το Διαδίκτυο, εξ αιτίας της πιο άμορφης και μη απτής φύσης του, είναι εκτεθειμένο σε τέτοιες υπερβάσεις. Για παράδειγμα, λίγοι άνθρωποι θα αποδέχονταν την έννοια ότι η αστυνομία ή οι εταιρείες μάρκετινγκ θα μπορούσαν να ανοίγουν κάθε γράμμα που αποστέλλεται μέσω του ταχυδρομείου για να ελέγξουν το περιεχόμενό του. Παρόμοια επαγρύπνηση απαιτείται για την προστασία του περιεχομένου των ηλεκτρονικών επικοινωνιών.
Ωστόσο, ο λόγος μπορεί να παγώσει και η ιδιωτικότητα να προσβληθεί όχι μόνο από δημόσιες αρχές που κυνηγούν εγκληματίες αλλά και από ιδιωτικές εταιρίες του Δικτύου που κυνηγούν τα κέρδη. Η νεότερη τάση όταν συμβαίνει κάτι τέτοιο και συνήθως μόνο αφού οι εταιρίες ληφθούν επ’ αυτοφώρω να συλλέγουν, να αποθηκεύουν και να χρησιμοποιούν τα δεδομένα μας χωρίς τη δική μας άδεια, είναι να ζητείται η “συγκατάθεση” του χρήστη (είτε σε ενεργητική είτε σε παθητική βάση) για τη χρήση των δεδομένων του.
Πρέπει να αναρωτηθούμε “ποιά είναι τα όρια της συγκατάθεσης;” Το ερώτημα αυτό ισχύει τόσο σε σχέση με το τί μπορεί να ζητεί μια εταιρία από τον χρήστη να αποκαλύψει όσο και σε σχέση με το βαθμό που ένα άτομο επιτρέπεται να εκχωρεί τμήμα της ιδιωτικότητάς του και άλλων θεμελιωδών δικαιωμάτων του προκειμένου να λάβει ορισμένες διαδικτυακές υπηρεσίες ή προνόμια.
Οι απαντήσεις σε αυτές τις ερωτήσεις δεν είναι τόσο απλές. Σε έναν άλλο τομέα, στον τομέα της εργατικής νομοθεσίας, οι κοινωνίες μας έχουν συμφωνήσει ότι υπάρχουν όρια στη συγκατάθεση των ατόμων σε σχέση με την ιδιωτική ζωή τους. Για παράδειγμα, στα περισσότερα κράτη μέλη το εργατικό δίκαιο και οι συμφωνίες των συλλογικών συμβάσεων, προσδιορίζουν τις ανώτατες ώρες εργασίας, τον ελάχιστο μισθό ή άλλα εργατικά δικαιώματα, τα οποία δεν είναι δυνατόν να ζητηθεί από τα άτομα να “παραχωρήσουν μέσω διαπραγματεύσεων” στους εργοδότες τους. Ο λόγος είναι απλός: θεωρείται δεδομένο ότι δεν υπάρχει ισορροπία δυνάμεων μεταξύ εργοδότη και εργαζομένου και κατά συνέπεια δεν είναι δυνατόν να δοθεί ή να αποσπαστεί σε ίση βάση η “συγκατάθεση”. Ένας άλλος λόγος είναι ότι έχουμε επίσης αποφασίσει ότι πρέπει να αποτρέψουμε έναν “ανταγωνισμό προς τα κάτω” σε ολόκληρο το σώμα των εργατικών δικαιωμάτων, που θα μπορούσε να δημιουργηθεί αν ορισμένοι επί μέρους εργαζόμενοι είχαν το δικαίωμα ή “εξαναγκάζονταν” να παραχωρήσουν μέσω διαπραγματεύσεων ορισμένα δικαιώματά τους.
Παρόμοιο χάσμα εξουσίας και γνώσεων υπάρχει και στο Διαδίκτυο: Η δύναμη, οι γνώσεις και τα συμφέροντα των εταιριών και των κυβερνήσεων υπερισχύουν συντριπτικά σε σχέση με τον επί μέρους χρήστη, όπως και ο κίνδυνος της προσφοράς “φθηνότερων” (και κατά συνέπεια “ελκυστικότερων” για ορισμένους χρήστες) διαδικτυακών υπηρεσιών σε αντάλλαγμα για χαμηλότερη προστασία της ιδιωτικότητας. Ο εισηγητής είναι πεπεισμένος ότι η επόμενη μάχη στο θέμα της ασφάλειας και της ιδιωτικότητας του Διαδικτύου θα έχει ως αντικείμενο τα όρια της “συγκατάθεσης” που επιδιώκουν οι κυβερνήσεις και οι ιδιωτικές εταιρίες.
Το ζήτημα πρέπει να μας ενδιαφέρει βάσιμα διότι στη σημερινή Ευρώπη ο “μεγάλος αδελφός” δεν θα έρθει με τη μορφή κάποιου αυταρχικού καθεστώτος• θα έρθει, αν έρθει, αθόρυβα και με την “συγκατάθεσή” μας.
Τέλος, το δικαίωμα στην εκπαίδευση και το δικαίωμα πρόσβασης στο Διαδίκτυο είναι δύο επιπλέον δικαιώματα τα οποία πρέπει να προωθούνται αυτοτελώς, αλλά και τα οποία θα μπορούσαν επίσης να απειληθούν σε συνάρτηση με την καταπολέμηση του εγκλήματος στο Διαδίκτυο. Ο η-αναλφαβητισμός θα είναι ο νέος αναλφαβητισμός του 21ου αιώνα. Όπως κάθε παιδί σήμερα έχει δικαίωμα στην εκπαίδευση και κάθε ενήλικος στη συνεχιζόμενη εκπαίδευση, έτσι και κάθε άτομο σε όλη τη διάρκεια ζωής του πρέπει να έχει το δικαίωμα πρόσβασης σε υπολογιστές και στο Διαδίκτυο. Οι κυβερνήσεις πρέπει να εξασφαλίσουν παρόμοια πρόσβαση ακόμα και στις πιο απομακρυσμένες περιοχές τους και στους πιο φτωχούς πολίτες• επιπλέον, δεν είναι δυνατόν η πρόσβαση να αφαιρείται ως “τιμωρία” για παραβάσεις των πολιτών. Άνθρωποι από κάθε τομέα της ζωής και από κάθε περιοχή και πολιτισμό πρέπει να είναι σε θέση να επωφελούνται από την πλατιά ποικιλία υπηρεσιών που προσφέρει το Διαδίκτυο. Με τον τρόπο αυτό μπορούν να συνεχίσουν την προσωπική τους ανάπτυξη, να επιδίδονται σε εκπαιδευτικές, επαγγελματικές και προσωπικές σχέσεις και να επιδιώκουν οικονομικές ευκαιρίες αξιοποιώντας στο έπακρο όλες τις δυνατότητες που προσφέρουν οι τεχνολογίες μας και η νομοθεσία μας.
11.6.2008
ΠΡΟΤΑΣΗ ΣΥΣΤΑΣΗΣ (B6 0302/2008)
σύμφωνα με το άρθρο 114, παράγραφος 1, του Κανονισμού
του Σταύρου Λαμπρινίδη
σχετικά με την ενίσχυση της ασφάλειας και των θεμελιωδών ελευθεριών στο Διαδίκτυο
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,
– έχοντας υπόψη την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΣΑΔ) και το Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων, ειδικότερα δε τα άρθρα του σχετικά με την προστασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, την ελευθερία έκφρασης και πληροφόρησης και το σεβασμό της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής,
– έχοντας υπόψη τις πρόσφατες πρωτοβουλίες για την ανίχνευση της σοβαρής εγκληματικότητας και της τρομοκρατίας (το σχέδιο Check the web), καθώς και την πρόσφατη πρόταση τροποποίησης της απόφασης-πλαίσιο 2002/475/ΔΕΥ του Συμβουλίου της 13ης Ιουνίου 2002 σχετικά με την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, καθώς και την πρόταση αναθεώρησης της οδηγίας 2002/58 σχετικά με την επεξεργασία των προσωπικών δεδομένων και την προστασία της ιδιωτικής ζωής στον τομέα των ηλεκτρονικών επικοινωνιών,
– έχοντας υπόψη τις εργασίες που έχουν δρομολογηθεί στο Συμβούλιο της Ευρώπης, τον Οργανισμό Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) και τα Ηνωμένα Έθνη (ΟΗΕ), τόσο όσον αφορά την καταπολέμηση της εγκληματικότητας και της εγκληματικότητας τον κυβερνοχώρο, όσο και την προστασία των θεμελιωδών δικαιωμάτων και ελευθεριών, μεταξύ άλλων και στο διαδίκτυο,
– έχοντας υπόψη τις πρόσφατες αποφάσεις των ευρωπαϊκών δικαστηρίων και των εθνικών συνταγματικών δικαστηρίων επί του θέματος, ειδικότερα δε, την απόφαση του γερμανικού συνταγματικού δικαστηρίου (BVerfG) που αναγνωρίζει ένα ξεχωριστό δικαίωμα προστασίας του εμπιστευτικού χαρακτήρα και της ακεραιότητας των συστημάτων πληροφορικής,
– έχοντας υπόψη το άρθρο 114, παράγραφος 1, του Κανονισμού του,
A. λαμβάνοντας υπόψη ότι το διαδίκτυο έχει καταστεί ένα ουσιαστικό εργαλείο σε παγκόσμιο επίπεδο, τόσο για την ανάπτυξη της ελευθερίας της έκφρασης, όσο και για την άνθηση των οικονομικών δραστηριοτήτων• ότι στο πλαίσιο αυτό είναι σημαντικό να μην περιορισθούν οι δυνατότητες που προσφέρει το εργαλείο αυτό από τον αγώνα κατά της εγκληματικότητας και των καταχρήσεων εκ μέρους δημοσίων αρχών και ιδιωτών,
B. λαμβάνοντας υπόψη ότι λόγω της πλανητικής του διάστασης, της ταχείας εξέλιξής του και των τεχνικών ιδιαιτεροτήτων του, το φαινόμενο του διαδικτύου δύσκολα μπορεί να ενταχθεί στο αποκλειστικό εθνικό δίκαιο και ότι ως εκ τούτου θα πρέπει να αναληφθούν πρωτοβουλίες, κυρίως σε διεθνές επίπεδο, με στόχο την προστασία των δικαιωμάτων των ατόμων, τόσο εκείνων που αφορούν στην ασφάλειά τους, όσο και εκείνων που προστατεύουν τις ελευθερίες τους και εκείνων που άπτονται της προστασίας της ιδιωτικής τους ζωής,
1. απευθύνει στο Συμβούλιο τις ακόλουθες συστάσεις:
α) μια προοδευτική προσέγγιση των εθνικών νομοθεσιών εντός της ΕΕ, όσον αφορά τις απαιτήσεις που συνδέονται με την προστασία των θεμελιωδών δικαιωμάτων στο διαδίκτυο•
β) να επιτευχθεί η ενίσχυση του διαλόγου μεταξύ εθνικών και ευρωπαίων νομοθετών, καθώς και μεταξύ εθνικών και ευρωπαϊκών δικαστικών αρχών,
γ) να ευνοηθεί ο διάλογος μεταξύ όλων των εμπλεκομένων φορέων και όσων αφορά το φαινόμενο του διαδικτύου, κυρίως των φορέων εκμετάλλευσης και των χρηστών του διαδικτύου,
δ) να ευνοηθεί η σύναψη των αναγκαίων σε διεθνές επίπεδο συμφωνιών, τόσο σε διμερές (κυρίως οι διατλαντικές σχέσεις) όσο και σε πολυμερές επίπεδο (οι πρωτοβουλίες σε επίπεδο Συμβουλίου της Ευρώπης, ΟΟΣΑ και ΟΗΕ)•
2. αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει την παρούσα σύσταση στο Συμβούλιο και, για ενημέρωση, στην Επιτροπή.
20.1.2009
ΓΝΩΜΟΔΟΤΗΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΠΑΙΔΕΙΑΣ
προς την Επιτροπή Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων
σχετικά με την ενίσχυση της ασφάλειας και των θεμελιωδών ελευθεριών στο Διαδίκτυο
(2008/2160(INI))
Συντάκτης: Μανώλης Μαυρομμάτης
ΣΥΣΤΑΣΕΙΣ
Η Επιτροπή Πολιτισμού και Παιδείας καλεί την Επιτροπή Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων, που είναι αρμόδια επί της ουσίας, να συμπεριλάβει στην πρόταση ψηφίσματός της τις ακόλουθες προτάσεις:
A. λαμβάνοντας υπόψη ότι το Διαδίκτυο αποτελεί ένα σημαντικό και απαράμιλλο εργαλείο, που συμβάλλει, μεταξύ άλλων, στην ανάπτυξη και την προώθηση της ελευθερίας της έκφρασης, στη διαμόρφωση απόψεων, στη διάδοση και αναβάθμιση του πολιτισμού και της γνώσης, καθώς και στην ανάπτυξη οικονομικών δραστηριοτήτων,,
B. λαμβάνοντας υπόψη ότι, λόγω της διακρατικής του διάστασης, το Διαδίκτυο διέπεται από ευρωπαϊκό και διεθνές νομικό πλαίσιο που ρυθμίζει θέματα όπως η προστασία των θεμελιωδών δικαιωμάτων, συμπεριλαμβανομένων των δικαιωμάτων της προστασίας των προσωπικών δεδομένων και των πνευματικών δικαιωμάτων, καθώς και η ασφάλεια στη χρήση του, ιδίως από ανηλίκους και ευπαθείς κοινωνικές ομάδες,
1. χαιρετίζει τη θέσπιση πολυετούς κοινοτικού προγράμματος σχετικά με την προστασία των παιδιών που χρησιμοποιούν το Διαδίκτυο και άλλες τεχνολογίες επικοινωνιών και ελπίζει να τεθεί το συντομότερο σε εφαρμογή•
2. καλεί τα κράτη μέλη, την Επιτροπή, τους παρόχους Διαδικτύου, τους εκπροσώπους των χρηστών και όλους τους παρεμφερείς αρμόδιους φορείς να συνεργάζονται προκειμένου να περιοριστεί, και σταδιακά να εξαλειφθεί, το παράνομο και βλαβερό επιγραμμικό περιεχόμενο•
3. αναγνωρίζει ότι η ευρεία χρήση του Διαδικτύου μπορεί να αποφέρει σημαντικά οικονομικά και κοινωνικά οφέλη και να συμβάλει σημαντικά στην ολοκλήρωση της εσωτερικής αγοράς• εκτιμά, ωστόσο, ότι πρέπει πάντα να διασφαλίζονται και να προστατεύονται όλα τα θεμελιώδη δικαιώματα των ατόμων, βάσει του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και να υφίσταται μια σωστή ισορροπία ανάμεσα στα δικαιώματα και τις ελευθερίες όλων των ενδιαφερόμενων μερών•
4. υπενθυμίζει τη Σύμβαση της UNESCO για την Προστασία και την Προώθηση της Πολυμορφίας των Πολιτιστικών Εκφράσεων, που τέθηκε σε ισχύ στις 18 Μαρτίου 2007 και η οποία υπογραμμίζει ότι οι πολιτισμικές εκφράσεις δεν μπορούν να θεωρηθούν αντικείμενα απλής εμπορικής διαπραγμάτευσης, εφόσον έχουν διπλή (οικονομική και πολιτισμική) φύση και ότι, ως εκ τούτου, θα πρέπει να προστατεύονται από καταχρήσεις στο Διαδίκτυο•
5. υποστηρίζει, επομένως, την ανάπτυξη ενός νομικού πλαισίου για το πολιτισμικό και δημιουργικό περιεχόμενο στο Διαδίκτυο και την καταπολέμηση της πειρατείας.